رجز گویان

لغت نامه دهخدا

رجزگویان.[ رَ ج َ ] ( نف مرکب ، ق مرکب ) صفت حالیه ، در حال گفتن رجز. در حال خواندن شعر رجز : اشعریان به حضرت رسول آمدند شهقه زنان و رجزگویان بدین عبارت :
غذاً نلقی الاحبه محمداً و حزبه.
( از ترجمه تاریخ قم ص 274 ).

فرهنگ فارسی

صفت حالیه در حال گفتن رجز

پیشنهاد کاربران

بپرس