رخت کن

/raxtkan/

معنی انگلیسی:
bathhouse, cloak-room, dressing-room, locker, cloakroom, dressing room, clubhouse

لغت نامه دهخدا

رخت کن. [ رَ ک َ ] ( نف مرکب ) کننده و بیرون آرنده جامه. که لباس خود را درمی آورد. درآرنده ٔجامه. بیرون کننده جامه از تن. آنکه جامه خود را از تن می کند و برمی آورد. || ( اِ مرکب ) آنجای از گرمابه که در آن لباس می کنند. ( ناظم الاطباء ). سربنه حمام. جامه کن حمام. محوطه ای در خارج حمام برای نهادن جامه ها. بنه. بینه. مسلخ. ( یادداشت مؤلف ).

فرهنگ فارسی

( اسم ) اطاقی که در آن لباس خود را بیرون آورند و به رخت آویز آویزان کنند .
جایی که لباس ازتن بیرون آورندودرجارختن بگذارند

فرهنگ معین

( ~. کَ ) (اِمر. ) اتاقی که در آن لباس از تن درآورند و در جارختی گذارند، جایی از گرمابه که در آن لباس ها را از تن درآورند.

فرهنگ عمید

جایی در حمام، ورزشگاه، و مانند آن برای عوض کردن لباس.

فرهنگستان زبان و ادب

{cloak room} [گردشگری و جهانگردی] محلی برای نگهداری بالاپوش مهمانان در مهمان خانه/ هتل و عذاخوری/ رستوران و غیره

مترادف ها

changing room (اسم)
رخت کن

cloakroom (اسم)
رخت کن

checkroom (اسم)
رخت کن، اطاق امانت اثاثیه، اطاق تفتیش اثای و بار مسافرین

فارسی به عربی

حجرة المعاطف

پیشنهاد کاربران

بپرس