رخداد

رخداد (فلسفه). رخداد یا رویداد ( به انگلیسی: Event ) در فلسفه، ابژه ای زمانی است، یا نمونه ای از خواصی ویژه در ابژه است. با وجود این، تعریف کلی ای از این مقوله، تا به حال، به دست نیامده است؛ در حالی که نظریات متعددی در ارتباط با این مفهوم، وجود دارد.
جیگوون کیم این مسئله که «رخدادها دارای ساختار هستند» را تئوریزه کرد. رخدادها از سه چیز ساخته شده اند:
۱ - ابژه ( x )
۲ - یک خاصیت ( P )
۳ - زمان یا بازه ای زمانی ( t ) رخداد بوسیلهٔ عملکردی میان این سه ( x – P – t ) تعریف می شود. یک رخداد منحصربه فرد ( unique ) دارای دو اصل است:
• آ: شرط وجودی ( existence condition )
• ب: شرط هویتی ( identity condition )
شرط وجودی بیان می دارد که: x – P – t وجود دارند؛ اگر و تنها اگر ابژهٔ x در زمان t از خود خاصیت قیاس ناپذیری ( n - acid P ) را نشان دهد. این بدان معناست که اگر اتفاق مذکور بیفتد، رخدادی منحصربه فرد در وجود آمدست. شرط هویتی بیان می دارد که: x – P – t هست y – Q – t' ؛ اگر و تنها اگر x=y ، P=Q و t=t' کیم از این فرمولها برای تعریف مقولهٔ رخداد استفاده می کند؛ البته تحت 5 شرط:
۱ - رخدادها فقره هایی تکرار نشدنی و جایگزین نشدنی هستند که تغیرات، وضعیت ها و شرایط خود را نیز دربردارند.
۲ - آن ها موقعیتی نیمه - زمانی دارند.
۳ - فقط خاصیت برسازندهٔ ( constructive property ) آنهاست که رخدادها را متمایز می کند.
۴ - با محسوب کردن «خاصیت برسازنده» به مثابه رخدادی کلی ( generic ) ، گونه ای رابطهٔ رمزگذاری شده بین رخدادها تولید می شود؛ و ضمناً رخدادها به سه الزام ( x – P – t ) محدود نیستند.
دونالد دیویدسون و جان لمون، نظریه ای برای رخدادها ارئه کردند مبنی بر این که: رخداد دارای دو شرط اساسی است: معیار علّی ( causal ) و معیار فضا - زمانی ( spatiotemporal ) .
• معیار علّی: دو رخداد یکسانند، اگر و تنها اگر علت و اثر یکسانی داشته باشند.
• معیار فضا - زمانی: دو رخداد یکسانند، اگر و تنها اگر در فضایی یکسان و مکانی یکسان رخ دهند.
البته نظریه دیویدسون به همین جا ختم نشد. او نکتهٔ دیگری نیز مطرح کرد: «اگر یک گوی فلزی طی زمانی مشخص گرم شود، و در همان زمان 35 درجه دور خود بچرخد، آیا باید گفت که رخدادهای یکسانی وقوع یافته اند؟ ولی می توان چنین استدلال کرد که گرم کردن آن گوی و چرخیدنش دور خود، احتمالاً به لحاظ زمانی جدا هستند و در نتیجه رخدادهای متمایزی هستند. »

رخداد (موسیقی). رُخداد (موسیقی)(happening)
رویدادی که از تلفیق هنرهای بصری با تئاتر بداهه شکل می گیرد. هنر رخداد در دهۀ ۱۹۶۰ در امریکا تحت تأثیر نظریه های جان کِیج آهنگ ساز دربارۀ نقش تصادف در هنر، پدید آمد. رخداد با هنر اجرا و هنر محیطی قرابت دارد. بزرگ ترین نمایندۀ آن، آلن کپرو (۱۹۲۷ـ )، نقاش امریکایی، بود که این نام را نخستین بار در ۱۹۵۹ به کار بُرد. هنرمندان پاپ جیم داین، روی لیشتنشتاین، کلاس اولدنبورگ، و رابرت راوشنبرگ، از دیگر پیروان آن بودند. هنرمندانی همچون ایو کلاین در فرانسه، و یوزف بویس در آلمان، ظرفیت های سیاسی هنر رخداد را پرورش داده اند.