رذائل

لغت نامه دهخدا

رذائل. [ رَ ءِ ] ( ع اِ ) رذایل. ج ِ رَذیلة. ( ناظم الاطباء ). ج ِ رذیلة، به معنی ناکسی وفرومایگی. ( آنندراج ). رجوع به رذایل و رذیلة شود.
- ام الرذائل ؛ کنایه از جهل و نادانی است ،مقابل ام الفضائل ، که کنایه از علم و دانایی است. ( آنندراج ).

فرهنگ فارسی

( اسم ) جمع رذیله پستیها فرومایگیها ناکسیها : رذایل اخلاقی .
یا رذایل جمع رذیله بمعنی ناکسی و فرومایگی .

پیشنهاد کاربران

بپرس