رشته تافتن

لغت نامه دهخدا

رشته تافتن. [ رِ ت َ / ت ِ ت َ ] ( مص مرکب ) تابیدن نخ و رشته. تافتن طناب و ریسمان :
سر رشته را آن کسی یافته
که این رشته ها را به هم تافته.
نظامی.
تافت جهان رشته صبح از سپهر
دوخت بسی جبه مسکین ز مهر.
امیرخسرو.

فرهنگ فارسی

تابیدن نخ و رشته . تافتن طناب و ریسمان .

پیشنهاد کاربران

بپرس