رضا امیرخانی (تهران 27 اردی بهشت 1352ش- )
داستان نویس ایرانی. پس از اتمام تحصیلات ابتدایی و متوسطه و انجام سفری یک ساله به امریکا، در سال 1370در رشته ی مهندسی مکانیک دانشگاه_صنعتی_شریف شروع به تحصیل کرد و از همین دانشگاه فارغ التحصیل شد. او همچنین در ابتدای این دوره ی تحصیلی موفق به دریافت گواهینامه ی خلبانی شخصی (بی.بی.ال) شده است. اولین کتابش (با نام اِرمیا) در سال ۱۳۷۴ توسط انتشارات سوره مهر منتشر شد. این رمان در جشنواره ی آثار 20 سال دفاع مقدس برگزیده شد و جایزه ی 20 سال ادبیات داستانی ایران را نیز به خود اختصاص داد. ارمیا در اولین دوره ی جشنواره ی مهر و دومین دوره ی جشنواره ی دفاع مقدس نیز مورد تقدیر قرار گرفته است.
از فعالیت های مهم او به نوشتنِ داستان و مقاله در ماه نامه ی نیستان (1375- 1376)، راه اندازی و سردبیری سایت لوح (ارگان نویسندگان ادبیات پایداری) از سال 1381 تا پاییز 1384، ریاست هیات مدیره انجمن قلم ایران (1384- 1386) و همراهی مقام معظم رهبری (آیت الله علی خامنه ای) در سفر سیستان و انتشار خاطرات آن سفر در قالب کتاب داستان سیستانمی توان اشاره کرد.
امیرخانی در بسیاری از رمان هایش به گمشده های عاطفی انسان ها و آنچه میان آنها شکل می گیرد اشاره می کند. او تفکری انقلابی دارد و مفهوم تفکر انقلابی با تمام سنت هایی که در ذهن اوست در بسیاری از آثارش نمایان است. امیرخانی جز کتاب اولش، برای دیگر آثار داستانی اش نیز برنده ی جوایز متعددی شده که به برخی اشاره می شود: یکی از سه برگزیده ی منتقدان مطبوعات برای رمان منِ او (1379)، این کتاب در دومین جشنواره ی مهر نیز مورد تقدیر قرار گرفته است؛ برنده ی جایزه ی اول جشنواره ی شهید حبیب غنی پور(1388) برای رمان بیوتن، این کتاب نیز یکی از نامزدهای دریافت جایزه ی ادبی جلال آل احمد همان سال بوده است؛ برگزیده ی کتاب سال شهید حبیب غنی پور برای رمان قیدار (1392) و برنده ی سی وششمین دوره ی کتاب سال جمهوری اسلامی ایران برای رمانرهش (1397). برخی از آثار امیرخانی به صورت محدود به زبان های دیگر ترجمه شده اند.
کتاب شناسی: ارمیا (رمان- سوره مهر، ۱۳۷۴)؛ ناصر ارمنی (مجموعه داستان- کتاب نیستان، ۱۳۷۸)؛ من او (رمان- افق، ۱۳۷۸)؛ ازبه (داستان بلند- کتاب نیستان، ۱۳۸۰)؛ داستان سیستان (سفرنامه- قدیانی، ۱۳۸۲)؛ نشت نشا (مقالهی بلند- قدیانی، ۱۳۸۴)؛ بیوتن (رمان- علم، ۱۳۸۷)؛ سرلوحه ها: یادداشت های پراکنده ی سال ۱۳۸۱ تا ۱۳۸۴ (سپیده باوران، 1387)؛ نفحات نفت: جستاری در فرهنگ نفتی و مدیریت دولتی (افق، 1389)؛ جانستان کابلستان: روایت سفر به افغانستان (افق، 1390)؛ قیدار (رمان- افق، ۱۳۹۱) و ره ش (رمان- افق، زمستان ۱۳۹۶).
منابع:
http://yon.ir/Eoyq8 http://ermia.ir/About/index.aspx http://yon.ir/aVztG http://www.asr-entezar.ir/archives/41124
داستان نویس ایرانی. پس از اتمام تحصیلات ابتدایی و متوسطه و انجام سفری یک ساله به امریکا، در سال 1370در رشته ی مهندسی مکانیک دانشگاه_صنعتی_شریف شروع به تحصیل کرد و از همین دانشگاه فارغ التحصیل شد. او همچنین در ابتدای این دوره ی تحصیلی موفق به دریافت گواهینامه ی خلبانی شخصی (بی.بی.ال) شده است. اولین کتابش (با نام اِرمیا) در سال ۱۳۷۴ توسط انتشارات سوره مهر منتشر شد. این رمان در جشنواره ی آثار 20 سال دفاع مقدس برگزیده شد و جایزه ی 20 سال ادبیات داستانی ایران را نیز به خود اختصاص داد. ارمیا در اولین دوره ی جشنواره ی مهر و دومین دوره ی جشنواره ی دفاع مقدس نیز مورد تقدیر قرار گرفته است.
از فعالیت های مهم او به نوشتنِ داستان و مقاله در ماه نامه ی نیستان (1375- 1376)، راه اندازی و سردبیری سایت لوح (ارگان نویسندگان ادبیات پایداری) از سال 1381 تا پاییز 1384، ریاست هیات مدیره انجمن قلم ایران (1384- 1386) و همراهی مقام معظم رهبری (آیت الله علی خامنه ای) در سفر سیستان و انتشار خاطرات آن سفر در قالب کتاب داستان سیستانمی توان اشاره کرد.
امیرخانی در بسیاری از رمان هایش به گمشده های عاطفی انسان ها و آنچه میان آنها شکل می گیرد اشاره می کند. او تفکری انقلابی دارد و مفهوم تفکر انقلابی با تمام سنت هایی که در ذهن اوست در بسیاری از آثارش نمایان است. امیرخانی جز کتاب اولش، برای دیگر آثار داستانی اش نیز برنده ی جوایز متعددی شده که به برخی اشاره می شود: یکی از سه برگزیده ی منتقدان مطبوعات برای رمان منِ او (1379)، این کتاب در دومین جشنواره ی مهر نیز مورد تقدیر قرار گرفته است؛ برنده ی جایزه ی اول جشنواره ی شهید حبیب غنی پور(1388) برای رمان بیوتن، این کتاب نیز یکی از نامزدهای دریافت جایزه ی ادبی جلال آل احمد همان سال بوده است؛ برگزیده ی کتاب سال شهید حبیب غنی پور برای رمان قیدار (1392) و برنده ی سی وششمین دوره ی کتاب سال جمهوری اسلامی ایران برای رمانرهش (1397). برخی از آثار امیرخانی به صورت محدود به زبان های دیگر ترجمه شده اند.
کتاب شناسی: ارمیا (رمان- سوره مهر، ۱۳۷۴)؛ ناصر ارمنی (مجموعه داستان- کتاب نیستان، ۱۳۷۸)؛ من او (رمان- افق، ۱۳۷۸)؛ ازبه (داستان بلند- کتاب نیستان، ۱۳۸۰)؛ داستان سیستان (سفرنامه- قدیانی، ۱۳۸۲)؛ نشت نشا (مقالهی بلند- قدیانی، ۱۳۸۴)؛ بیوتن (رمان- علم، ۱۳۸۷)؛ سرلوحه ها: یادداشت های پراکنده ی سال ۱۳۸۱ تا ۱۳۸۴ (سپیده باوران، 1387)؛ نفحات نفت: جستاری در فرهنگ نفتی و مدیریت دولتی (افق، 1389)؛ جانستان کابلستان: روایت سفر به افغانستان (افق، 1390)؛ قیدار (رمان- افق، ۱۳۹۱) و ره ش (رمان- افق، زمستان ۱۳۹۶).
منابع:
http://yon.ir/Eoyq8 http://ermia.ir/About/index.aspx http://yon.ir/aVztG http://www.asr-entezar.ir/archives/41124
wikijoo: رضا_امیرخانی