رفاعه طهطاوی

رفاعه رافع طهطاوی ( ۱۸۰۱–۱۸۷۳ ) یا رفاعة طهطاوی ( همچنین تهطاوی نوشته می شود ) نویسنده، معلم، مترجم، مصرشناس روشنفکر رنسانس و یکی از اقتباس کنندگان اولیه نوگرایی اسلامی بود. در سال ۱۸۳۱، طهطاوی بخشی از تلاش های سراسری برای نوسازی زیرساخت ها و آموزش مصر بود. [ ۱] او از اولین پژوهشگران مصری بود که راجع به فرهنگ و تمدن غربی مطالبی نوشت و تلاش کرد نوعی تفاهم بین تمدن اسلامی و تمدن مسیحی ایجاد کند. او بر صاحبنظران نسل بعد از خود از جمله محمد عبده تأثیر گذاشت. [ ۲] سه جلد از مجلدات منتشر شده او آثار سیاسی و اخلاقی فلسفه بود. آنها مخاطبان مصری او را با عقاید روشنگری مانند اقتدار سکولار و حقوق سیاسی و آزادی آشنا کردند. ایده هایش در این مورد بود که جامعه متمدن مدرن باید چگونه باشد و چه چیزی متمدن یا مصری خوب را تشکیل می دهد و این ایده های او که منافع عمومی و خیر عمومی چیست؟[ ۳] کار طهطاوی اولین تلاش در رنسانس مصری ( رنسانس عربی ) بود که در سال های بین ۱۸۶۰–۱۹۴۰ شکوفا شد. [ ۴]
• «پروفایل پاریس» که در زمان اقامت طهطاوی در فرانسه نوشته شده است.
• «روش شناسی اذهان مصری ها با توجه به شگفتی های ادبیات مدرن» که در سال ۱۸۶۹ منتشر شد و نظرات طهطاوی را در مورد مدرنیزاسیون متبلور کرد.
• «راهنمای صادقانه تعلیم و تربیت دختران و پسران» که در سال ۱۸۷۳ منتشر شد و منعکس کننده احکام اصلی اندیشه های تربیتی طهطاوی است.
• «دریافت توفیق الجلیل در تاریخ مصر و فرزندان اسماعیل»، اولین بخش از دایرةالمعارف تاریخ و ردیابی تاریخ مصر باستان تا طلوع اسلام، ۱۸۶۸
• «چکیده ای کامل از زندگی نامه محمد» که گزارشی جامع از زندگی حضرت محمد ( ص ) و مبانی سیاسی، حقوقی و اداری نخستین دولت اسلامی است.
• «به سوی دستور زبان عربی ساده تر»، منتشر شده در ۱۸۶۹.
• «جملات گرامری»، منتشر شده در ۱۸۶۳.
• «غزلیات میهنی مصری» که در ستایش خدیو سعید نوشته شده و در سال ۱۸۵۵ منتشر شده است.
• «ستارگان نورانی در شب های مهتابی العزیز» مجموعه ای از نوشته های تبریک به برخی از شاهزادگان، منتشر شده در سال ۱۸۷۲.