رنگ اور

لغت نامه دهخدا

( رنگ آور ) رنگ آور. [ رَ وَ ]( نف مرکب ) کسی را گویند که هر دم خود را به شیوه و رنگی برآورد. ( برهان قاطع ) ( ناظم الاطباء ). ابن الوقت. || فریب دهنده. محیل. ( برهان قاطع ) ( ناظم الاطباء ). آنکه هر دم رنگی نماید و مردم را فریب دهد و آن را رنگ فروش نیز گویند، و رنگ روش نیز مخفف آن است. ( از آنندراج ). و رجوع به رنگ فروش و رنگ روش شود.

فرهنگ معین

( رنگ آور ) ( ~. وَ ) (ص مر. ) فریبنده ، حیله گر.

مترادف ها

colorific (صفت)
رنگ اور، رنگ ده

پیشنهاد کاربران

بپرس