روزنامه نگار ادبی به روزنامه نگاری گفته می شود که با دانش ادبی خود صفحه یا صفحه های ادبیات را در مطبوعات اداره می کند. [ ۱]
اولین نشریه ادبی در ایران با عنوان روزنامه ی ملت سنیه ایران در تاریخ نهم خرداد ۱۲۴۵ با مدیریت و سردبیری علیقلی میرزا اعتضادالسلطنه منتشر شد. اما بعد از سه شماره عنوان این نشریه به روزنامه ی ملتی تغییر کرد و تا ۲۶ شهریور ۱۲۴۹ نیز منتشر شد. [ ۲]
در این نشریه ادبی زندگی نامه شاعران و نمونه شعر و حکایت منتشر می شد. آخوندزاده به شیوه انتشار و مدیریت این نشریه انتقاد داشت. چاپ داستان و شعر در مطبوعات عهد ناصری و مظفری رواج یافت. [ ۲]
از مجله دانشکده به مدیریت محمدتقی بهار که در ۱۲ شماره در سال های ۱۲۹۷ و ۱۲۹۸ در تهران منتشر می شد و همین طور مجله بهار به مدیریت یوسف اعتصام الملک که در سال های ۱۲۸۹ و ۱۲۹۰ در تهران منتشر می شد به عنوان دو مجله پیشرو و اولین مجله های ادبی به معنای امروزی یاد می شود. [ ۲]
شاعران و نویسندگان در دوره های قاجار و پهلوی سعی می کردند مجله های ادبی با سلایق فکری و عقیدتی خود راه اندازی کنند. اما تلاش آنها باعث شد صفحه های ادبیات به مجلات و روزنامه های غیرادبی نیز باز شود و رشد شمارگان مطبوعات افزایش یابد. [ ۳] صفحه های ادبیات در مجلات ادبی و غیرادبی در ایران غالباً تحت تأثیر مجلات خارجی بوده است. [ ۳]
کسانی روزنامه نگاری را یک ژانر ادبی مانند شعر و داستان و نمایشنامه می دانند. گابریل گارسیامارکز از جمله کسانی بود که روزنامه نگاری را یک ژانر ادبی می دانست. [ ۴]
بسیاری از نویسندگان در ابتدا روزنامه نگار بوده اند. هرچند همه آنها روزنامه نگار ادبی نبوده اند. نمونه معروف آن ارنست همینگوی است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاولین نشریه ادبی در ایران با عنوان روزنامه ی ملت سنیه ایران در تاریخ نهم خرداد ۱۲۴۵ با مدیریت و سردبیری علیقلی میرزا اعتضادالسلطنه منتشر شد. اما بعد از سه شماره عنوان این نشریه به روزنامه ی ملتی تغییر کرد و تا ۲۶ شهریور ۱۲۴۹ نیز منتشر شد. [ ۲]
در این نشریه ادبی زندگی نامه شاعران و نمونه شعر و حکایت منتشر می شد. آخوندزاده به شیوه انتشار و مدیریت این نشریه انتقاد داشت. چاپ داستان و شعر در مطبوعات عهد ناصری و مظفری رواج یافت. [ ۲]
از مجله دانشکده به مدیریت محمدتقی بهار که در ۱۲ شماره در سال های ۱۲۹۷ و ۱۲۹۸ در تهران منتشر می شد و همین طور مجله بهار به مدیریت یوسف اعتصام الملک که در سال های ۱۲۸۹ و ۱۲۹۰ در تهران منتشر می شد به عنوان دو مجله پیشرو و اولین مجله های ادبی به معنای امروزی یاد می شود. [ ۲]
شاعران و نویسندگان در دوره های قاجار و پهلوی سعی می کردند مجله های ادبی با سلایق فکری و عقیدتی خود راه اندازی کنند. اما تلاش آنها باعث شد صفحه های ادبیات به مجلات و روزنامه های غیرادبی نیز باز شود و رشد شمارگان مطبوعات افزایش یابد. [ ۳] صفحه های ادبیات در مجلات ادبی و غیرادبی در ایران غالباً تحت تأثیر مجلات خارجی بوده است. [ ۳]
کسانی روزنامه نگاری را یک ژانر ادبی مانند شعر و داستان و نمایشنامه می دانند. گابریل گارسیامارکز از جمله کسانی بود که روزنامه نگاری را یک ژانر ادبی می دانست. [ ۴]
بسیاری از نویسندگان در ابتدا روزنامه نگار بوده اند. هرچند همه آنها روزنامه نگار ادبی نبوده اند. نمونه معروف آن ارنست همینگوی است.
wiki: روزنامه نگاری ادبی