روزنامه نگاری بصری ( انگلیسی: Visual journalism ) فعالیتی از ترکیب کلمات با تصاویر برای انتقال اطلاعات است.
روزنامه نگاری بصری روی نظریهٔ شتاب در تغییر و اینکه گاهی کلمات نمی تواند با مفهوم هماهنگ باشند، فرض شده است.
روزنامه نگاری بصری، نمادهای قدیمی را که بین مردم رد و بدل می شد در خود جا می دهد در بین فرهنگ ها و زمان و مفهوم را در سطح عمیقی می رساند. روزنامه نگاری بصری شاخه ای از فعالیت گرافیکی است و ضبط در اتاق های حقوقی، کنفرانس و سازمان های پژوهشی از ۱۹۷۰ با رهبری دیوید سیبت آغاز شد. اما ریشه های آن به غارنگارهها برمی گردد و مربوط به کار طراحان، معماران و مهندسان است.
اخیراً تجسم تعاملی از این دسته ها به استفادهٔ رایج همهٔ گروه های دیگر منجر شده است. پدر این نوع ارتباط روبرت هورن در دانشگاه استنفورد و نویسندهٔ کتاب زبان بصری است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفروزنامه نگاری بصری روی نظریهٔ شتاب در تغییر و اینکه گاهی کلمات نمی تواند با مفهوم هماهنگ باشند، فرض شده است.
روزنامه نگاری بصری، نمادهای قدیمی را که بین مردم رد و بدل می شد در خود جا می دهد در بین فرهنگ ها و زمان و مفهوم را در سطح عمیقی می رساند. روزنامه نگاری بصری شاخه ای از فعالیت گرافیکی است و ضبط در اتاق های حقوقی، کنفرانس و سازمان های پژوهشی از ۱۹۷۰ با رهبری دیوید سیبت آغاز شد. اما ریشه های آن به غارنگارهها برمی گردد و مربوط به کار طراحان، معماران و مهندسان است.
اخیراً تجسم تعاملی از این دسته ها به استفادهٔ رایج همهٔ گروه های دیگر منجر شده است. پدر این نوع ارتباط روبرت هورن در دانشگاه استنفورد و نویسندهٔ کتاب زبان بصری است.
wiki: روزنامه نگاری بصری