[ویکی فقه] روزی حیوانات (قرآن). علم و آگاهی خداوند ضامن تأمین روزی موجودات است، بر این اساس خداوند حقّ تغذیه موجودات را بر خود واجب کرده است.
رزق به معنای روزی و عطای مستمر است. «کُلُوا وَ اشْرَبُوا مِنْ رِزْقِ اللَّهِ» راغب می گوید: رزق گاهی به عطاء دائمی اطلاق می شود خواه دنیوی باشد یا اخروی و گاهی به نصیب و بهره و گاهی به غذائی که وارد جوف می شود گویند: شاه رزق لشکر را داد و دانش روزی من شده. علامه طبرسی ذیل آیه ۳ سوره بقره رزق را عطای دائمی گفته و گوید آن نقیض حرمان است. خلاصه آنکه رزق عطائی است که از آن منتفع می شوند خواه طعام باشد یا علم و یا غیر آن. آیت الله مکارم در تفسیر نمونه می نویسد: رزق در لغت به معنی بخشش مستمر و متداوم است اعم از اینکه مادی باشد یا معنوی، بنا بر این هر گونه بهره ای را که خداوند نصیب جانداران می کند از مواد غذایی و مسکن و پوشاک، و یا علم و عقل و فهم و ایمان و اخلاص به همه اینها رزق گفته می شود، و آنها که مفهوم این کلمه را محدود به جنبه های مادی می کنند، توجه به موارد استعمال آن دقیقا ندارند، قرآن در باره شهیدان راه حق می گوید: «بَلْ أَحْیاءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ یرْزَقُونَ : آنها زنده اند و نزد پروردگار شان روزی می برند.» روشن است که روزی شهیدان، آن هم در جهان برزخ، نعمت های مادی نیست، بلکه همان مواهب معنوی است که حتی تصورش برای ما در این زندگی مادی مشکل است.
منشا روزی حیوانات
• «وکاین من دابة لا تحمل رزقها الله یرزقها وایاکم وهو السمیع العلیم؛ و چه بسیار از جنبندگان که روزی خود را برنمی گیرند (و ذخیره نمی کنند مانند اغلب حیوانات خشکی و دریایی) خدا آنها و شما را روزی می دهد، و او شنوا و داناست.»• «وما من دابة فی الارض الا علی الله رزقها ویعلم مستقرها ومستودعها کل فی کتـب مبین؛ و هیچ زنده متحرکی در این زمین (از حیوان و جن و انس) نیست مگر آنکه روزی او بر عهده خداست، و او قرارگاه اصلی آنها و جایگاه موقت آنها را می داند (قرارگاه آنها را در صلب پدر و رحم مادر، یا) و او محل استقرارشان را (در حال حیات) و مقرّ تودیع شان را (پس از مرگ) می داند، همه در کتابی روشن ( لوح محفوظ روشن در انظار مقربان ملأ اعلی) ثبت است.»
رزاق حقیقی
رازق تمام مخلوقات اوّلا و بالذّات خداوند است:• «ان الله هو الرزاق ذو القوة المتین؛ به یقین خداوند خود روزی دهنده (به همه روزی خواران) و صاحب قوه و نیرومند است.» مقدم شدن «هو» دلیل حصر است . • «وما من دابة فی الارض الا علی الله رزقها ویعلم مستقرها ومستودعها کل فی کتـب مبین؛ و هیچ زنده متحرکی در این زمین (از حیوان و جن و انس) نیست مگر آنکه روزی او بر عهده خداست، و او قرارگاه اصلی آنها و جایگاه موقت آنها را می داند (قرارگاه آنها را در صلب پدر و رحم مادر، یا) و او محل استقرارشان را (در حال حیات) و مقرّ تودیع شان را (پس از مرگ) می داند، همه در کتابی روشن ( لوح محفوظ روشن در انظار مقربان ملأ اعلی) ثبت است.»
عدم توان حمل روزی
...
رزق به معنای روزی و عطای مستمر است. «کُلُوا وَ اشْرَبُوا مِنْ رِزْقِ اللَّهِ» راغب می گوید: رزق گاهی به عطاء دائمی اطلاق می شود خواه دنیوی باشد یا اخروی و گاهی به نصیب و بهره و گاهی به غذائی که وارد جوف می شود گویند: شاه رزق لشکر را داد و دانش روزی من شده. علامه طبرسی ذیل آیه ۳ سوره بقره رزق را عطای دائمی گفته و گوید آن نقیض حرمان است. خلاصه آنکه رزق عطائی است که از آن منتفع می شوند خواه طعام باشد یا علم و یا غیر آن. آیت الله مکارم در تفسیر نمونه می نویسد: رزق در لغت به معنی بخشش مستمر و متداوم است اعم از اینکه مادی باشد یا معنوی، بنا بر این هر گونه بهره ای را که خداوند نصیب جانداران می کند از مواد غذایی و مسکن و پوشاک، و یا علم و عقل و فهم و ایمان و اخلاص به همه اینها رزق گفته می شود، و آنها که مفهوم این کلمه را محدود به جنبه های مادی می کنند، توجه به موارد استعمال آن دقیقا ندارند، قرآن در باره شهیدان راه حق می گوید: «بَلْ أَحْیاءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ یرْزَقُونَ : آنها زنده اند و نزد پروردگار شان روزی می برند.» روشن است که روزی شهیدان، آن هم در جهان برزخ، نعمت های مادی نیست، بلکه همان مواهب معنوی است که حتی تصورش برای ما در این زندگی مادی مشکل است.
منشا روزی حیوانات
• «وکاین من دابة لا تحمل رزقها الله یرزقها وایاکم وهو السمیع العلیم؛ و چه بسیار از جنبندگان که روزی خود را برنمی گیرند (و ذخیره نمی کنند مانند اغلب حیوانات خشکی و دریایی) خدا آنها و شما را روزی می دهد، و او شنوا و داناست.»• «وما من دابة فی الارض الا علی الله رزقها ویعلم مستقرها ومستودعها کل فی کتـب مبین؛ و هیچ زنده متحرکی در این زمین (از حیوان و جن و انس) نیست مگر آنکه روزی او بر عهده خداست، و او قرارگاه اصلی آنها و جایگاه موقت آنها را می داند (قرارگاه آنها را در صلب پدر و رحم مادر، یا) و او محل استقرارشان را (در حال حیات) و مقرّ تودیع شان را (پس از مرگ) می داند، همه در کتابی روشن ( لوح محفوظ روشن در انظار مقربان ملأ اعلی) ثبت است.»
رزاق حقیقی
رازق تمام مخلوقات اوّلا و بالذّات خداوند است:• «ان الله هو الرزاق ذو القوة المتین؛ به یقین خداوند خود روزی دهنده (به همه روزی خواران) و صاحب قوه و نیرومند است.» مقدم شدن «هو» دلیل حصر است . • «وما من دابة فی الارض الا علی الله رزقها ویعلم مستقرها ومستودعها کل فی کتـب مبین؛ و هیچ زنده متحرکی در این زمین (از حیوان و جن و انس) نیست مگر آنکه روزی او بر عهده خداست، و او قرارگاه اصلی آنها و جایگاه موقت آنها را می داند (قرارگاه آنها را در صلب پدر و رحم مادر، یا) و او محل استقرارشان را (در حال حیات) و مقرّ تودیع شان را (پس از مرگ) می داند، همه در کتابی روشن ( لوح محفوظ روشن در انظار مقربان ملأ اعلی) ثبت است.»
عدم توان حمل روزی
...
wikifeqh: روزی_حیوانات_(قرآن)