روضه الشهداء

دانشنامه اسلامی

[ویکی شیعه] روضة الشهداء (کتاب). رَوْضَةُ الشُّهَداء، کتابی به زبان فارسی درباره شهادت امام حسین(ع) و مصائب واقعه کربلا، اثر ملاحسین واعظ کاشفی (متوفای ۹۱۰ق). سبب نامگذاری مجالس عزاداری امام حسین در ایران به روضه، خوانده شدن این کتاب در این مجالس بوده است. روضة الشهداء سبب شد تا مقتل هایی از این دست در عصر صفویه و قاجاریه به نگارش درآید. شهید مطهری در کتاب حماسه حسینی و برخی دیگر از محققان، به مطالب کتاب روضه الشهداء انتقاداتی وارد کرده اند.
کمال الدّین حسین بن علی واعظ کاشفی سبزواری (متوفی ۹۱۰ق)، عالم قرن نهم و دهم قمری در منطقه خراسان، و اهل سبزوار است. کاشفی کتاب روضه الشهدا را در اواخر عمر خود نگاشته. او واعظ بوده و شعر نیز می گفته است. لقب واعظ و تخلّص وی به کاشفی نیز به همین جهت است. مجالس وعظ و سخنرانی های وی در آن دوره شهرت داشته و معاصران وی از جایگاه او نزد مردم و همچنین حاکمان وقت سخن گفته اند. از ویژگی ‏هایی که روضه الشهداء را ماندگار کرده، شیوایی بیان و قلم نویسنده است. درباره مذهب او هم نقل های متفاوتی موجود است.

[ویکی نور] روضة الشهداء، تألیف ملاحسین کاشفی سبزواری (متوفی 910ق)، از اولین مقاتل فارسی است که با مقدمه و تصحیح عبدالرحیم عقیقی بخشایشی منتشر شده است. واعظ کاشفی این اثر را به درخواست و به نام میرزا مرشدالدین عبد اللّه، مشهور بـه سـید مـیرزا، نوه دختری سلطان حسین بایقرا نوشته است
این کتاب، ذکر شهیدان از انبیا و اولیا، به خصوص مصائب خامس آل عبا(ع)است. چون مطالب این کتاب را در مجالس عزاداری می‏خواندند و این مجالس را مجالس روضه‏ خوانی می‏ گفتند و خواننده کتاب را روضه‏خوان می‏ نامیدند؛ ازاین رو عنوان «روضه یا روضة الشّهداء» اشتهار پیدا کرده است‏
کتاب، مشتمل بر مقدمه مصحح، مقدمه مؤلف، ده باب و یک خاتمه است. نـثر روضة الشهداء آمیخته به نظم و به سبک منشیانه است
مطالب کتاب بدین ترتیب است که در باب اول ابتلای جمعی از انبیا، در باب دوم جفای قـریش بـه رسول الله(ص)، در ابواب سوم تا ششم به تفکیک وفات حضرت سیدالمرسلین(ص)، احوال فاطمه زهرا(س)، احوال امام علی(ع) و امام حسن(ع) ذکر شده است. پس از آن در باب هفتم احوال امام حسین(ع) از ولادت تا شهادت و در باب هشتم شهادت مسلم بن عقیل بررسی شده است. در باب دهـم در دو فـصل، محنت اهل بیت پس از واقـعه کـربلا و عقوبت قاتلان امام حسین(ع) مورد مطالعه قرار گرفته است. باب نهم که در واقع سـتون ایـن کـتاب است از ابواب دیگر مفصل تر است و در آن به شهادت امـام حـسین(ع) و تک تک یاران او اشاره شده است
کاشفی در خاتمه این کتاب نیز انساب و اعقاب سبطین (امام حسن و امام حسین(ع)) و شرح حال جمعی از سادات را نگاشته است

[ویکی شیعه] روضه الشهداء (کتاب). رَوْضَةُ الشُّهَداء، کتابی به زبان فارسی درباره شهادت امام حسین(ع) و مصائب واقعه کربلا، اثر ملاحسین واعظ کاشفی (متوفای ۹۱۰ق). سبب نامگذاری مجالس عزاداری امام حسین در ایران به روضه، خوانده شدن این کتاب در این مجالس بوده است. روضة الشهداء سبب شد تا مقتل هایی از این دست در عصر صفویه و قاجاریه به نگارش درآید. شهید مطهری در کتاب حماسه حسینی و برخی دیگر از محققان، به مطالب کتاب روضه الشهداء انتقاداتی وارد کرده اند.
کمال الدّین حسین بن علی واعظ کاشفی سبزواری (متوفی ۹۱۰ق)، عالم قرن نهم و دهم قمری در منطقه خراسان، و اهل سبزوار است. کاشفی کتاب روضه الشهدا را در اواخر عمر خود نگاشته. او واعظ بوده و شعر نیز می گفته است. لقب واعظ و تخلّص وی به کاشفی نیز به همین جهت است. مجالس وعظ و سخنرانی های وی در آن دوره شهرت داشته و معاصران وی از جایگاه او نزد مردم و همچنین حاکمان وقت سخن گفته اند. از ویژگی ‏هایی که روضه الشهداء را ماندگار کرده، شیوایی بیان و قلم نویسنده است. درباره مذهب او هم نقل های متفاوتی موجود است.
ملاحسین واعظ کاشفی، در سال ۹۱۰ق برابر با ۸۸۴ش درگذشته و آرامگاهش هم اکنون در سبزوار، بین آرامگاه حاج ملا هادی سبزواری، و بنای مصلای شهر قرار دارد.

پیشنهاد کاربران

بپرس