زاد مرد

تناسخ: زادمُرد.
دوستان من، واژه ی تناسخ یک واژه ی تازی ( عربی ) است که به چم: جا به جا شدن جان از تنی به تنی دیگر است.
در زبان پارسی به ویژه نوشته های مانی که پیامبری در ایران باستان بوده، واژه ی پارسی زادمُرد بکار رفته است که یعنی: زاده شدن نوین پس از مرگ.
پارسی را پاس بداریم.

وازایش، سنسار ، باززایی ، زادْمُرد، آژی مَرچ و تناسخ یعنی زاییده شدن دوباره پس از مرگ، به عبارتی روح جسم را مانند لباس کهنه ترک و لباس نو می پوشد یعنی پس از مرگ روح یا به بنا بر برخی باورها نفس از یک کالبد به پیکری دیگر وارد می شود.