زخمه

/zaxme/

مترادف زخمه: زخ، شکافه، مضراب

معنی انگلیسی:
pick, plectrum, pluck

لغت نامه دهخدا

( زخمة ) زخمة. [ زَ م َ ] ( ع مص ، اِ ) مانند زخم در اصل لغت پارسی بمعنی زدنست و در عربی ضربت و ضربه است. ( انجمن آرا و آنندراج ذیل زخم و زخ ).

زخمة. [ زَ خ َ م َ ] ( ع اِ )گندیدگی گوشت : فیه زخمة؛ یعنی در آن گندیدگی هست و این مخصوص به گوشت ددان است. ( از محیطالمحیط ) ( از اقرب الموارد ) ( از ترجمه قاموس ). برخی زخمه را خاص گوشت درندگان دانند و گویند گندیدگی گوشت پرندگان را زَهَمة خوانند. زخمه بوی ناخوش تر باشد. ( از تاج العروس ). بوی گند و پلید گوشت است. گوشت گندیده را زَخِم وزَخِمة گویند. ( از المعجم الوسیط ). بوی چربش تباه شده. و یا این که بوی بد است بطور مطلق و یا ویژه گوشت ددان است. ( از منتهی الارب ) ( از متن اللغة ). برخی گفته اند زخمه فاسد و سخت بدبو بودن گوشت بسیار چرب است. ( از قاموس ) ( از اقرب الموارد ) ( از محیطالمحیط ).

زخمة. [ زَ م َ ] ( ع اِ ) نیم تنه که سینه و تمام بالاتنه انسان را بپوشد. صدرة. و این لغت متداول مردم عراقست : یلبسون زخمة و علی الزخمه... رجوع به مجلة لغة العرب سال 8 ص 199 شود.

زخمة. [ زَ م َ ] ( ع اِ ) ( در تداول مردم مصر ) قطعه ای پوست است که برای زدن بکار برند. ( از محیطالمحیط ). نوعی تازیانه را گویند. ( از المعجم الوسیط ). || زخمة السرج ؛ ( در تداول عامه ) دستگیره ای است که کنار زین قرار دهند تا دلو از آن بیاویزند و بهنگام سوار شدن آنرا دست آویز کنند. ج ، زخمات. ( از محیط المحیط ) ( از قاموس عصری ، عربی - انگلیسی ).

زخمة. [ زُ م َ ] ( ع ص ) نتن العرض. ( از متن اللغة ) ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ).

زخمة. [ زَ خ ِ م َ ] ( ع ص ) گوشت گندیده و بدبوی. ( از المعجم الوسیط ). و رجوع به زَخْم و زَخَمة شود.
زخمه. [ زَ م َ / م ِ ] ( اِ ) مطلق زدن. ( از آنندراج ) ( از انجمن آرا ). زخمه مانند زخم مرادف زدن مطلق در فارسی بکار میرود. به زدن بمعنی جراحت وارد کردن و یا زدن بمعنی کتک و صدمه اختصاص ندارد.نواختن ساز، کوفتن کوس ، بازی چوگان را نیز زخمه گویند، همچنانکه زدن گویند. || یک زدن ساز . ( فرهنگ نظام ) :
نوای مطرب خوش زخمه و سرود غنج
خروش عاشق سرگشته و عتاب نگار.
مسعودی ( لغت فرس چ اقبال ص 72 ).
بدان سرو شد [ باربد ] بربط اندر کنار
زمانی همی بود تا شهریار...
یکی نغز دستان بزد [ باربد ] بر درخت بیشتر بخوانید ...

فرهنگ فارسی

آلت کوچک فلزی که با آن سیمهای سازرادربیاورند
( اسم ) آلتی کوچک و فلزی که بدان ساز نوازند مضراب زخ .
در تداول مردم مصر قطعه ای پوست که برای زدن بکار برند نوعی تازیانه

فرهنگ معین

(زَ مِ ) (اِ. ) مضراب ، آلت کوچکی که به وسیلة آن سازهای سیمی رامی نوازند.

فرهنگ عمید

وسیلۀ کوچک فلزی که با آن سیم های ساز را به صدا درمی آورند، مضراب، زخ: ما چو چنگیم و تو زخمه می زنی / زاری از ما نه تو زاری می کنی (مولوی: ۵۹ ).

فرهنگستان زبان و ادب

{scab} [مهندسی مواد و متالورژی] برجستگی های نامنظم فلزی با لبه های تند و سطح تقریباً موازی با سطح قطعه که معمولاً فقط در چند نقطه به قطعۀ ریختگی متصل است

دانشنامه عمومی

زَخمه یا مِضراب، ابزاری است که برای تولید صدا از سازهای زهی استفاده می شود. جنس زخمه و مضراب در سازها متفاوت است: فلز، شاخ حیوانات، چوب، پلاستیک و گاهی از پر مرغ است.
زخمه ای که برای نواختن ساز تار استفاده می شود، وسیله ای از جنس برنج ( آلیاژ ) به طول تقریبی ۳ سانتی متر است. بخشی از نیمه طول این مضراب، برای آنکه راحت تر در دست های نوازنده قرار گیرد با موم پوشیده شده است.
از زخمه یا مضراب برای به نواختن ساز قانون بکار می رود. مضراب ساز قانون به وسیله یک حلقه نگهدارنده از جنس برنج به دست، وصل می شود.
عکس زخمهعکس زخمه
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

مترادف ها

pick (اسم)
کلنگ، خلال، مضراب، زخمه، هر نوع الت نوک تیز

plectrum (اسم)
مضراب، زخمه، انگشتانه

فارسی به عربی

اختیار

پیشنهاد کاربران

باموسیقی احساس.
. بنواخت�
زخمه ای
از تار
�دلنواز را
با مضراب
عشق. .
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
دست اویز دستگیره هم میشه گفت. ؟
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
بزخمه می سرود
آهنگ
مودت
مخلوط
باهم ترکیب شده
در هاون کوبیده و مخلوط شده
ضربه زده
تبلیغات خیلی زیاد و آزار دهنده است
لطفا مقدار تبلیغات را منطقی کنید .
زخمه : [اصطلاح موسیقی ] نواختن ساز با سر انگشت یا هر وسیله ی دیگر را می گویند.
ضربه ، ضربه زدن

بپرس