زردالو

زردآلو. زردآلو ( نام علمی: Prunus armeniaca ) یک گونه از خانواده گلسرخیان است. این درخت کوچک که میوه آن خوراکی است از دوران پیش تاریخی کشت می شده است، به برگه زردآلو خشک شده ترشاله ( نام آن در برخی مناطق ایران تفتاله است ) می گویند. گاهی زردآلو برای مصرف به ترشاله تبدیل می شود و در ساخت لواشک به کار می رود.
زردآلو منبع عالی بتاکاروتن است که در بدن به ویتامین آ تبدیل می شود و به سلامتی چشم ها، پوست، مو، دهان و … کمک می کند؛ و به بدن برای مبارزه با عفونت ها یاری می رساند. این میوه به صورت خشک شده، کمپوت و تازه مصرف می شود. هسته آن داری آمیگدالین است این ماده وقتی در مقادیر زیاد مصرف شود سمی است. اگرچه زردآلو به عنوان یک مکمل طبیعی شناخته می شود اما مصرف بیش از حد هسته آن مضر است. بیش از ۱ یا ۲ عدد از این هسته ها را در طی روز مصرف نکنید؛ زیرا مشکلات معده و تهوع ایجاد خواهد کرد و مصرف مقادیر بسیار زیاد آمیگدالین، کشنده است. ( مغز تلخ هسته زردآلو مضراتی دارد در صورتیکه مغز شیرین آن مفید و مقوی می باشد )
هسته زردآلو ( همچون بسیاری از گیاهان دیگر ) حاوی مقدار کمی سیانور به شکل سیانید هیدروژن است اما مصرف آن در مقادیر معمول خطری ندارد. [ ۲] اما در اروپا آژانس استانداردهای غذایی ( FSA ) هشدار رسمی مبنی بر اینکه مردم باید از خوردن این هسته ها خودداری وجود دارد، دلیل این است که هسته های زردآلو که حاوی سطح بالایی از سیانید هستند می توانند کُشنده باشند. آژانس استانداردهای غذایی ( FSA ) اعلام کرده است: «ما هشدار می دهیم که هسته های تلخ زردآلو اصلاً نباید خورده شوند، چون نوعی ماده طبیعی در این هسته ها وجود دارد که بعد از خورده شدن به سیانید تبدیل می شود. ». ویتامین B۱۷ موجود در هسته های زردآلو بعد از خورده شدن به سم مرگ باری تبدیل می شود و مزیتی برای انسان ها ندارد. گزارش های منتشرشده نشان می دهند که فقط بیش از ۳۰ عدد هسته زردآلو برای کُشتن یک انسان سالم کافی است. حتی کسانی که در یک وعده بین ۱۰ تا ۱۵ عدد هسته زردآلو نیز بخورند نیز با عوارض جانبی نگران کننده مواجه می شوند. علائم مسمومیت ناشی از سیانید، شامل این موارد می شود: تهوع، سردرد، تب، تشنگی، بی خوابی، اُفت فشار خون و حتی مرگ در موارد شدید. هسته این میوه حاوی آمیگدالین است که در بدن به تولید ماده ای تحت عنوان سیانید می انجامد که مانند سیانور عمل کرده و ممکن است در افراد اختلال تنفسی، فلج و حتی مرگ را منجر شود. [ ۳] [ ۴] [ ۵] [ ۶] در نتیجه خوردن هستهٔ بیشتر از ۲ زردآلو در روز کارِ درستی نیست. [ ۷]

زردآلو (میوه). زردآلو ( انگلیسی: Apricot ) به میوه یا درخت میوه گفته می شود که از چند گونه در سرده پرونوس می باشد.
به طور معمول وقتی از این میوه نام برده می شود به گونه زردآلو اشاره دارد ولی گونه های دیگر هم از این میوه در ردهٔ پرونوس وجود دارد. [ ۱]
همچنین مقالهٔ فهرست کشورها بر پایه تولید زردآلو را مشاهده کنید.
مقاله اصلی: فهرست بیماری های زردآلو
در سال ۲۰۲۰، کل تولید جهانی زردآلو بالغ بر ۳٫۷۲ میلیون تن بود که رتبه اول این فهرست با مقدار ۲۲ درصد از مجموع کل تولید، در اختیار ترکیه بود. تولیدکنندگان عمده دیگر ( به ترتیب زیاد به کم ) ، کشورهای ازبکستان، ایران، الجزایر و ایتالیا بودند. [ ۲]
ترکیه
شهر ملطیه مرکز تولید زردآلو در ترکیه است. [ ۳]
۱۰۰ گرم زردآلوی خام، دارای ۴۸ کیلوکالری است و شامل ۱۱ درصد کربوهیدرات، یک درصد پروتئین، کمتر از ۱ درصد چربی و ۸۶ درصد آب می باشد. زردآلوی خام منبع متوسطی از ویتامین آ و ویتامین ث می باشد ( ۱۲ درصد از نیاز روزانه هر فرد به این ویتامین ها را تأمین می کند )
زردآلو خشک شده
زردآلو خشک شده، نوعی خشکبار است.

زردالو (اردبیل). زردآلو روستایی در دهستان بالغلو در بخش مرکزی شهرستان اردبیل ایران است. جمعیت این روستا در سرشماری ۱۳۸۵، ۱۴۱ تن ( ۳۱ خانوار ) بوده است.

زردآلو. زردآلو (apricot)
میوۀ گوشتی زردرنگ درخت زردآلو. از خویشاوندان بادام، هلو، آلو، و گیلاساست. بومی خاور دور است و سابقاً آن را بومی ارمنستان می دانستند. از این رو، نام علمی آن منتسب به ارمنستان است و از آن جا به اروپا و امریکا گسترش یافته است. این درخت شامل سه نژاد آسیایی، ایران ـ قفقازی، و اروپای جنوبی است. (درخت زردآلوArmeniaca vulgaris، تیرۀگل سرخیان). انواع آن در ایران به نام های کتانی، قیسی و نوری مشهور است. خشک کردۀ آن به اسم برگه، جنبۀ تجارتی دارد.