زلاقه

لغت نامه دهخدا

( زلاقة ) زلاقة. [ زَ ق َ ] ( ع اِ ) جای لغزان. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || حروف زلاقه عبارت است از: ب ، ر، ف ، ل ، م ، ن. ( المزهر ص 160، یادداشت بخط مرحوم دهخدا ).

زلاقة. [ زَ ق َ ] ( اِخ ) زمینی است به قرطبه. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). و رجوع به معجم البلدان شود. || نهری است به واسط. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ).

پیشنهاد کاربران

بپرس