زمینه های جعل امامت حق

[ویکی فقه] جعل امامت منوط به وجود زمینه هایی است.
هدایت انسانها به توحید و به ثمر رساندن آن، با دشواریهایی همراه است، از این رو برای عهده داری این امر خطیر، باید امامت به کسی سپرده شود که از مشکلات نهراسد و با شکیبایی این بار سنگین را به مقصد برساند: «و جَعَلنا مِنهُم اَئِمَّةً یَهدونَ بِاَمرِنا لَمّا صَبَروا»
یقین به آیات الهی
انسانی که به آیات الهی یقین دارد در کار هدایت امت موفق است و می تواند با نیروی یقین خط هدایت به امر الهی را تداوم بخشد: «و جَعَلنا مِنهُم اَئِمَّةً یَهدونَ بِاَمرِنا لَمّا... کانوا بِایتِنا یوقِنون»، چنان که حضرت ابراهیم (علیه السلام) ابتدا برای دستیابی به یقین، از رؤیت ملکوت بهره مند شد: «وکَذلِکَ نُری اِبرهیمَ مَلَکوتَ السَّموتِ والاَرضِ ولِیَکونَ مِنَ الموقِنین» و پس از رسیدن به مقام یقین و تحقق به کلمات اللّه امامت به او اعطا گردید: «و اِذِ ابتَلی اِبرهیمَ رَبُّهُ بِکَلِمت فَاَتَمَّهُنَّ قالَ اِنّی جاعِلُکَ لِلنّاسِ اِمامًا»
موفقیت در آزمونهای الهی
امامت زمانی به حضرت ابراهیم عطا شد که خدای سبحان او را به انواع ابتلائات، از جمله ذبح فرزند آزمود و او در همه آن ها پیروز گردید.
عبودیت تام
...