زنان در مقاومت فرانسه ( به فرانسوی: Femmes dans la Résistance intérieure française ) در جنگ جهانی دوم و در نهضت مقاومت فرانسه نقش مهمی را در فرانسه اشغال شده بازی کرده اند.
به گفته رونالد ترمپه تاریخ نویس فرانسوی زنان کمتر از مردان، ۱۵ تا ۲۰٪ از رزمندگان مرد مقاومت و حدود ۱۵ درصد از اخراجی های سیاسی را تشکیل می دادند. برخی از این زنان عبارت بودند از: دانیل کازانوا، لیز لندن، ماری کلود وایان - کوتوریه، شارلوت دلبو، ژرمن تیلیون، جنویو دو گل آنتونیوز، ایوان پگینز، دنیس ورنای، انیس پوستل - وینای، ژاکلین پری دالینکور، ژیلبر بروسولت ژان گیوم، ژینت لیون کلمان.
آنها اغلب نقش های پشت جبهه را بازی می کردند. لوسی اوبراک یکی از بنیان گذاران آزادسازی جنوب، هلن ویانه که از همسرش فیلیپ ویانه، بنیان گذار دفاع از فرانسه، باسوادتر بود. زنان در منطقه شمالی نبرد جایی که مدرسه «سرپرستان کارخانه» یکی از ستون های آن بود حضور فعال داشتند. در خارج سازمان کار این جنبش، بسیاری از زنان در کمیته اصلی جنبش حضور داشتند. ژان دیوادن، الیزابت دوسااوز و اودیل کینلن از جمله آن ها بودند.
جنبش آزادیبخش ملی توسط برتی آلبرشت تأسیس شد. کارمندان اداره بیکاری لیون که برتی مدیر آن بود در توسعه نبرد در جبهه جنوب فرانسه نقشی کلیدی داشت. دنیس سرنو در ایجاد تحرک در شبکه های شمال و منطقه ممنوعه نقشی برجسته داشت. هلن استودله، از شهر متز، شبکه فرار را تشکیل داد تا اعضای مقاومت را بتواند از فرانسه خارج کند. هزاران زندانی و عناصر مقاومت آزادی شان را به او مدیون هستند. او گروه فرار فرانسوا میتران رئیس جمهور فرانسه را تشکیل داد. همچنین او فرار بوریس هولبان بنیان گذار شبکه اف ت پ موا FTP - MOI ( یک گروه مخفی که در سال ۱۹۹۰ عملیات مخفیانه ای را علیه ارتش فاشیسم انجام می داد ) را در ماه مارس سال ۱۹۴۲ ترتیب داد و در ۱۷ آوریل سال ۱۹۴۲ ژنرال هانری ژیرو را فراری داد. ماری مادلن فورکاد ارتباط میان بسیاری از سران شبکه های دوست را وصل کرد. پس از جنگ، او کرسی انجمن رزمندگان قدیمی را به خود اختصاص داد. او تنها زنی است که ریاست یک شبکه بزرگ مقاومت را به عهده گرفت. سازمان مدنی و نظامی «او. س. ام» بخش زنانی را داشت که رئیس آن ماری هلن لوفوشو بود. او علاوه بر این مسؤلیت عضو کمیته آزادی پاریس بود و پس از آن به مقام سناتوری رسید. سوزان هیلترمن سولومیاک در بنیان گذاری و اداره جنبش آلمان – پاریس نقشی تعیین کننده داشت. ژرمن تیلیون در سال های ۴۱ تا ۴۲ به عنوان سرشبکه و یکی از رهبران شبکه فرار پل هوه Paul Hauet می شود؛ و بعدها توسط شبکه بزرگتر مقاومت بنام گروه موزه انسانی تأیید شد. یکی از برجسته ترین زنان در نهضت مقاومت فرانسه ماری هلن لفوشو رئیس بخش زنان سازمان مدنی و نظامی نهضت مقاومت فرانسه بود. او همچنین عضو کمیته آزاد سازی پاریس بود.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبه گفته رونالد ترمپه تاریخ نویس فرانسوی زنان کمتر از مردان، ۱۵ تا ۲۰٪ از رزمندگان مرد مقاومت و حدود ۱۵ درصد از اخراجی های سیاسی را تشکیل می دادند. برخی از این زنان عبارت بودند از: دانیل کازانوا، لیز لندن، ماری کلود وایان - کوتوریه، شارلوت دلبو، ژرمن تیلیون، جنویو دو گل آنتونیوز، ایوان پگینز، دنیس ورنای، انیس پوستل - وینای، ژاکلین پری دالینکور، ژیلبر بروسولت ژان گیوم، ژینت لیون کلمان.
آنها اغلب نقش های پشت جبهه را بازی می کردند. لوسی اوبراک یکی از بنیان گذاران آزادسازی جنوب، هلن ویانه که از همسرش فیلیپ ویانه، بنیان گذار دفاع از فرانسه، باسوادتر بود. زنان در منطقه شمالی نبرد جایی که مدرسه «سرپرستان کارخانه» یکی از ستون های آن بود حضور فعال داشتند. در خارج سازمان کار این جنبش، بسیاری از زنان در کمیته اصلی جنبش حضور داشتند. ژان دیوادن، الیزابت دوسااوز و اودیل کینلن از جمله آن ها بودند.
جنبش آزادیبخش ملی توسط برتی آلبرشت تأسیس شد. کارمندان اداره بیکاری لیون که برتی مدیر آن بود در توسعه نبرد در جبهه جنوب فرانسه نقشی کلیدی داشت. دنیس سرنو در ایجاد تحرک در شبکه های شمال و منطقه ممنوعه نقشی برجسته داشت. هلن استودله، از شهر متز، شبکه فرار را تشکیل داد تا اعضای مقاومت را بتواند از فرانسه خارج کند. هزاران زندانی و عناصر مقاومت آزادی شان را به او مدیون هستند. او گروه فرار فرانسوا میتران رئیس جمهور فرانسه را تشکیل داد. همچنین او فرار بوریس هولبان بنیان گذار شبکه اف ت پ موا FTP - MOI ( یک گروه مخفی که در سال ۱۹۹۰ عملیات مخفیانه ای را علیه ارتش فاشیسم انجام می داد ) را در ماه مارس سال ۱۹۴۲ ترتیب داد و در ۱۷ آوریل سال ۱۹۴۲ ژنرال هانری ژیرو را فراری داد. ماری مادلن فورکاد ارتباط میان بسیاری از سران شبکه های دوست را وصل کرد. پس از جنگ، او کرسی انجمن رزمندگان قدیمی را به خود اختصاص داد. او تنها زنی است که ریاست یک شبکه بزرگ مقاومت را به عهده گرفت. سازمان مدنی و نظامی «او. س. ام» بخش زنانی را داشت که رئیس آن ماری هلن لوفوشو بود. او علاوه بر این مسؤلیت عضو کمیته آزادی پاریس بود و پس از آن به مقام سناتوری رسید. سوزان هیلترمن سولومیاک در بنیان گذاری و اداره جنبش آلمان – پاریس نقشی تعیین کننده داشت. ژرمن تیلیون در سال های ۴۱ تا ۴۲ به عنوان سرشبکه و یکی از رهبران شبکه فرار پل هوه Paul Hauet می شود؛ و بعدها توسط شبکه بزرگتر مقاومت بنام گروه موزه انسانی تأیید شد. یکی از برجسته ترین زنان در نهضت مقاومت فرانسه ماری هلن لفوشو رئیس بخش زنان سازمان مدنی و نظامی نهضت مقاومت فرانسه بود. او همچنین عضو کمیته آزاد سازی پاریس بود.
wiki: زنان در مقاومت فرانسه