[ویکی نور] زهرة التفاسیر نوشته محمد ابوزهره میباشد، وی برای نگارش تفسیر سه مطلب را مورد توجه قرار داده که در واقع آنها معرف تفسیرش می باشند:
«زهرة التفاسیر» دارای یک مقدمه کوتاه، پیشگفتاری به عنوان افتتاحیه که در آن به معرفی تفسیر پرداخته، تمهیدی که بیانگر روش تفسیری وی و تفسیر قرآن از آغاز تا آیه 73 سوره نمل است.
در مقدمه تفسیر می گوید: «زمانی که شروع به تحصیل علم نمودم و به قدر توانم از معارف بهره مند شدم، به شناخت قرآن توجه پیدا کردم و اسرار و معانی آن را دریافتم و دانستم که علم قرآن، همان شریعت است که چیزی از آن را فروگذار نکرده است و حضرت رسول(ص) دانش قرآن را به مردم یاد داده و آن را تبیین و تفسیر نموده و با آن در میان مردم داوری کرده و برهان های آن را بیان نموده است. آرزوی علمی من این بود که همواره به قرآن نزدیک شوم. این بود که هماره به تفاسیر کوچک، میانه و بزرگ، قدیم و جدید مراجعه می کردم و باورم بود که دانستن قرآن همانا دانستن اسلام است، بلکه فهم قرآن همان معرفت نفوس بشری و اسرار وجود است. هنگامی که خداوند توفیق تدریس علوم عربی و شرعی را به من عطا فرمود، اولین درس ما پیرامون شناخت معانی قرآن بود که این برای من به توفیق الهی موجب برکت و میمنت در تمام کارهای آینده شد. متأسفانه پس از چیزی از تفسیر قرآن، به درس های اسلامی دیگری مشغول شدم؛ اگرچه ارتباطم با قرآن قطع نشده بود.
هرگاه به نشست های عمومی دعوت می شدم پایان سخنم پیرامون قرآن بود؛ به همین خاطر به قرآن مراجعه می کردم تااینکه به مجله ای دینی دعوت شدم تا در آن مقالات تفسیری بنگارم؛ ازآن رو که هم مجله بااهمیت بود و هم سردبیر آن بسیار پرهیزگار، بنا بر آن شد که با مقالات بنده، تفسیر نیمه تمام شیخ محمد خضر تونسی تکمیل گردد. وی قرآن را از آغاز تا آیه 189 سوره بقره تفسیر نموده بود.
من هرچه در توان داشتم، به کار بستم و تمام توان من را این کار گرفت و آن را به تفسیر آیه 59 سوره انعام رساندم، آنگاه گرفتاری هایی برای من پیش آمد که نگارش تفسیر را تعطیل نمودم. پس از چندی تصمیم گرفتم دوباره تفسیر را از آغاز تا جایی که شیخ محمد خضر تونسی تفسیر نموده، بازنویسی کنم. این کار را کردم و آن مقداری را که در مجله نوشته بودم به چاپ رساندم، سپس تفسیر را از آیه 59 سوره انعام ادامه دادم».
وی این تفسیر را که در پایان عمرش آغاز نموده بود، به تفسیر آیه 73 سوره نمل رساند که با وفاتش نیمه تمام باقی ماند.
«زهرة التفاسیر» دارای یک مقدمه کوتاه، پیشگفتاری به عنوان افتتاحیه که در آن به معرفی تفسیر پرداخته، تمهیدی که بیانگر روش تفسیری وی و تفسیر قرآن از آغاز تا آیه 73 سوره نمل است.
در مقدمه تفسیر می گوید: «زمانی که شروع به تحصیل علم نمودم و به قدر توانم از معارف بهره مند شدم، به شناخت قرآن توجه پیدا کردم و اسرار و معانی آن را دریافتم و دانستم که علم قرآن، همان شریعت است که چیزی از آن را فروگذار نکرده است و حضرت رسول(ص) دانش قرآن را به مردم یاد داده و آن را تبیین و تفسیر نموده و با آن در میان مردم داوری کرده و برهان های آن را بیان نموده است. آرزوی علمی من این بود که همواره به قرآن نزدیک شوم. این بود که هماره به تفاسیر کوچک، میانه و بزرگ، قدیم و جدید مراجعه می کردم و باورم بود که دانستن قرآن همانا دانستن اسلام است، بلکه فهم قرآن همان معرفت نفوس بشری و اسرار وجود است. هنگامی که خداوند توفیق تدریس علوم عربی و شرعی را به من عطا فرمود، اولین درس ما پیرامون شناخت معانی قرآن بود که این برای من به توفیق الهی موجب برکت و میمنت در تمام کارهای آینده شد. متأسفانه پس از چیزی از تفسیر قرآن، به درس های اسلامی دیگری مشغول شدم؛ اگرچه ارتباطم با قرآن قطع نشده بود.
هرگاه به نشست های عمومی دعوت می شدم پایان سخنم پیرامون قرآن بود؛ به همین خاطر به قرآن مراجعه می کردم تااینکه به مجله ای دینی دعوت شدم تا در آن مقالات تفسیری بنگارم؛ ازآن رو که هم مجله بااهمیت بود و هم سردبیر آن بسیار پرهیزگار، بنا بر آن شد که با مقالات بنده، تفسیر نیمه تمام شیخ محمد خضر تونسی تکمیل گردد. وی قرآن را از آغاز تا آیه 189 سوره بقره تفسیر نموده بود.
من هرچه در توان داشتم، به کار بستم و تمام توان من را این کار گرفت و آن را به تفسیر آیه 59 سوره انعام رساندم، آنگاه گرفتاری هایی برای من پیش آمد که نگارش تفسیر را تعطیل نمودم. پس از چندی تصمیم گرفتم دوباره تفسیر را از آغاز تا جایی که شیخ محمد خضر تونسی تفسیر نموده، بازنویسی کنم. این کار را کردم و آن مقداری را که در مجله نوشته بودم به چاپ رساندم، سپس تفسیر را از آیه 59 سوره انعام ادامه دادم».
وی این تفسیر را که در پایان عمرش آغاز نموده بود، به تفسیر آیه 73 سوره نمل رساند که با وفاتش نیمه تمام باقی ماند.
wikinoor: زهرة_التفاسیر