زوانه

لغت نامه دهخدا

زوانه. [ زَ ن َ / ن ِ ] ( اِ ) زوان و زوانه هر دو بمعنی زبان است ، زفان تبدیل آن است. ( انجمن آرا ) ( آنندراج ). رجوع به زوان شود.

زوانه. [ زُ ن َ / ن ِ ] ( اِ ) بر وزن و معنی زبانه است که زبانه آتش و زبانه شاهین ترازو وامثال آن باشد. ( برهان ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).

زوانه. [ زَ / زُ ن َ / ن ِ ] ( اِ ) لیقه و پنبه و یا ابریشمی که در دوات تحریر می گذارند. ( ناظم الاطباء ).

(زَ نِ ) (اِ. ) زبانه .

= زبانه

/zevaane/ زبانه

صدای بلند، فریاد