زیرآب دیگ بخار. زیرآب زنی یا بلودان ( به انگلیسی: Blowdown ) عبارت است از خارج ساختن آب اشباع شده از مواد معلق و نمک های محلول از دیگ بخار.
آبی که به این طریق از دیگ خارج می گردد به وسیلهٔ آب تغذیه جدید که دارای مواد محلول کمتر است تأمین می گردد از این رو با داشتن مقدار معین و مشخص از زیرآب می توان از تغلیظ موادی که باعث نارسایی کار دیگ ها می گردند جلوگیری به عمل آورد و مقدار مواد معلق یا محلول را بر مبنای طراحی دیگ که براساس فشار و ضریب راندمان حرارتی دیگ تدوین شده اند ثابت نگه داشت. شیرهای زیرآب به اشکال مختلفی تولید می شوند. عملکرد آن ها می تواند به صورت دستی باشد یا با عملگر نیوماتیکی باز و بسته شوند. در سیستم های زیرآب پیوسته عملکرد این شیرها با موتور برقی همراه است.
جهت کنترل آب دیگ بخار از نظر دارا بودن شرایطی که موجب خوردگی، رسوب، تراوش املاح و دیگر مشکلات نگردد، لازم است بر اساس مشخصاتی نسبت به خارج کردن آب دیگ بخار از طریق زیر آب ( blowdown ) اقدام نمود. این روش در خارج نمودن ذرات معلق بسیار مؤثر است. تشکیل جامدات در دیگ بخار به سبب آلودگی آب تغذیه به دیگ بخار، ته نشینی به سبب عدم بهبود سازی داخلی و یا محدودیت بیش از اندازه نمک ها می باشد. نهایتا جایگزینی آب خارج شده از طریق زیرآب با آب تازه ای صورت خواهد گرفت. درصد تخلیه دیگی بخار از رابطه زیر محاسبه می گردد.
درصد تخلیه = ۱۰۰ * مقدار آب تغذیه / مقدار آب تخلیه شده
حدود تغییرات زیرآب برای آب تغذیه به دیگ بخار با کیفیت بسیار بالا کمتر از یک درصد خواهد بود ولی برای سیستم های بحرانی که آبی با کیفیت ضعیف و بد دارند می تواند حتی بالاتر از ۲۰ درصد هم باشد. در واحدهائی که نرم سازی آب تغذیه به دیگ بخار توسط سدیم زئولیت انجام گردیده است مقدار درصد زیرآب از طریق آزمایش کلراید صورت می گیرد. در دیگ های بخار با فشار بالا جهت تعیین درصد تخلیه ممکن است از یک ماده خنثی محلول بعنوان ردیاب که به آب دیگ بخار افزوده می گردد استفاده نمود. جدول ۱ - ۱۶ چگونگی محاسبه در مورد درصد تخلیه را معلوم می دارد.
Limiting Factors Affecting Blowdown
اولین هدف از تخلیه، نگهداری از مواد جامد معلق در دیگ بخار بر اساس ضوابط داده شده می باشد. این ضوابط در شرایط عادی مرتبط با فشار دیگ بخار است. در بعضی مواقع که آب دیگ بخار دستخوش آلودگی های حاد گردد می بایستی نسبت به تخلیه آن سریعا اقدام نمود. تخلیه در شرایط عملیاتی تا حذف ماده آلوده کننده ادامه خواهد یافت. مقدار نیاز به تخلیه مربوط به طراحی، شرایط عملیاتی و میزان آلودگی آب تغذیه به دیگ بخار می باشد. در بیشتر سیستم ها براساس میزان قلیائیت، سلیس و ذرات معلق معلوم خواهد گردید.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفآبی که به این طریق از دیگ خارج می گردد به وسیلهٔ آب تغذیه جدید که دارای مواد محلول کمتر است تأمین می گردد از این رو با داشتن مقدار معین و مشخص از زیرآب می توان از تغلیظ موادی که باعث نارسایی کار دیگ ها می گردند جلوگیری به عمل آورد و مقدار مواد معلق یا محلول را بر مبنای طراحی دیگ که براساس فشار و ضریب راندمان حرارتی دیگ تدوین شده اند ثابت نگه داشت. شیرهای زیرآب به اشکال مختلفی تولید می شوند. عملکرد آن ها می تواند به صورت دستی باشد یا با عملگر نیوماتیکی باز و بسته شوند. در سیستم های زیرآب پیوسته عملکرد این شیرها با موتور برقی همراه است.
جهت کنترل آب دیگ بخار از نظر دارا بودن شرایطی که موجب خوردگی، رسوب، تراوش املاح و دیگر مشکلات نگردد، لازم است بر اساس مشخصاتی نسبت به خارج کردن آب دیگ بخار از طریق زیر آب ( blowdown ) اقدام نمود. این روش در خارج نمودن ذرات معلق بسیار مؤثر است. تشکیل جامدات در دیگ بخار به سبب آلودگی آب تغذیه به دیگ بخار، ته نشینی به سبب عدم بهبود سازی داخلی و یا محدودیت بیش از اندازه نمک ها می باشد. نهایتا جایگزینی آب خارج شده از طریق زیرآب با آب تازه ای صورت خواهد گرفت. درصد تخلیه دیگی بخار از رابطه زیر محاسبه می گردد.
درصد تخلیه = ۱۰۰ * مقدار آب تغذیه / مقدار آب تخلیه شده
حدود تغییرات زیرآب برای آب تغذیه به دیگ بخار با کیفیت بسیار بالا کمتر از یک درصد خواهد بود ولی برای سیستم های بحرانی که آبی با کیفیت ضعیف و بد دارند می تواند حتی بالاتر از ۲۰ درصد هم باشد. در واحدهائی که نرم سازی آب تغذیه به دیگ بخار توسط سدیم زئولیت انجام گردیده است مقدار درصد زیرآب از طریق آزمایش کلراید صورت می گیرد. در دیگ های بخار با فشار بالا جهت تعیین درصد تخلیه ممکن است از یک ماده خنثی محلول بعنوان ردیاب که به آب دیگ بخار افزوده می گردد استفاده نمود. جدول ۱ - ۱۶ چگونگی محاسبه در مورد درصد تخلیه را معلوم می دارد.
Limiting Factors Affecting Blowdown
اولین هدف از تخلیه، نگهداری از مواد جامد معلق در دیگ بخار بر اساس ضوابط داده شده می باشد. این ضوابط در شرایط عادی مرتبط با فشار دیگ بخار است. در بعضی مواقع که آب دیگ بخار دستخوش آلودگی های حاد گردد می بایستی نسبت به تخلیه آن سریعا اقدام نمود. تخلیه در شرایط عملیاتی تا حذف ماده آلوده کننده ادامه خواهد یافت. مقدار نیاز به تخلیه مربوط به طراحی، شرایط عملیاتی و میزان آلودگی آب تغذیه به دیگ بخار می باشد. در بیشتر سیستم ها براساس میزان قلیائیت، سلیس و ذرات معلق معلوم خواهد گردید.
wiki: زیرآب دیگ بخار