ساغر خوردن

لغت نامه دهخدا

ساغر خوردن. [ غ َ خوَر / خُرْ دَ ] ( مص مرکب ) شراب خوردن. ( آنندراج ). ساغر زدن. ساغرکشیدن. ساغر نوشیدن. جام یا پیاله نوشیدن. ( استینگاس ). باده خوردن. می خوردن :
من خاک پای آنکسم کز خون دل ساغر خورد
تا راز دل ساغر چرا هردم بلب می آورد؟
سلمان ساوجی ( از آنندراج ).
در روز ابر باید ساغرشمرده خوردن
یعنی بود برابر با قطره های باران.
کلیم کاشی.

فرهنگ فارسی

( مصدر ) شراب خوردن

پیشنهاد کاربران

بپرس