سالار دیلمی حمزه بن عبدالعزیز

دانشنامه اسلامی

[ویکی نور] ابویعلی حمزه بن عبدالعزیز، مشهور به (سلار دیلمی) از فقیهان و اندیشمندان نامدار و برجسته قرن پنجم قمری است که هرچند در دانش های رایج زمان خویش سرآمد و خبره بود، ولی مقام و منزلت او در فقه، تمام ابعاد و جوانب علمی اش را تحت الشعاع قرار داده است و وی را می توان به عنوان فقیهی بزرگ در دنیای علم، معرفت و آگاهی معرفی کرد.
در رجال نجاشی نام او را به هنگام دفن استاد خویش سید مرتضی علم الهدی جزء تشییع کنندگان در کنار ابویعلی جعفری داماد شیخ مفید می بینیم، جائی که می گوید: پس از فوت سید مرتضی من مباشر غسل او بودم و با من ابویعلی محمد بن الحسن الجعفری و سلار بن عبدالعزیز... همراه بود.
سلار هر چند، هم طبقه شیخ طوسی است، نه از شاگردان او، در عین حال، محقق حلی در مقدمه کتاب المعتبر از او و ابوالصلاح حلبی به عنوان «اتباع الثلاثه» نام می برد؛ یعنی او را از پیروان می شمارد که علی الظاهر، مقصود این است که این سه نفر تابع و پیروان سه نفر دیگر، شیخ مفید، سید مرتضی و شیخ طوسی بوده اند.
متاسفانه از تاریخ ولادت، زمان هجرت از زادگاه، مدت اقامت در حلب، مسافرت ها، ازدواج و فرزندان این عالم بزرگوار، در هیچ کتابی سخن به میان نیامده است. ولی وجود پاره ای شواهد و مستندات، مانند مطالعه زندگی استادان، معاصران و شاگردان وی و این که او گاهی به نیابت از شیخ مفید و سید مرتضی علم الهدی بر کرسی تدریس می نشست و شاگردان برجسته آن بزرگواران را از دانش بیکران خویش بهره مند می ساخت، می توان حدس زد که در نیمه دوم قرن چهارم به دنیا آمده است. بدون تردید، زادگاه وی دیلمان است. دیلمان امروزه نام بخش کوچکی است که با یکصد و سی و چهار آبادی، از توابع شهرستان لاهیجان در استان گیلان می باشد.
وی پس از عصر غیبت حضرت ولی عصر(عج)، یکی از مشایخ و از مهم ترین عالمان و پیشوایان امامیه بوده است.
ایشان تألیفات متعددی در زمینه فقه، اصول فقه و کلام دارد که برخی از آن ها عبارتند از:

پیشنهاد کاربران

بپرس