سالک جوناس

دانشنامه آزاد فارسی

سالْک، جوناس (۱۹۱۴ـ۱۹۹۵)(Salk, Jonas)
سالْک، جوناس
پزشک و میکروب شناس امریکایی. در ۱۹۵۴، نخستین واکسن برضد فلج اطفالرا ساخت که باعث ریشه کنی این بیماری در کشورهای صنعتی شد. از ۱۹۶۳ تا ۱۹۷۵، مدیر مؤسسۀ تحقیقات زیست شناختی سالک، در دانشگاه کالیفرنیای سان دیه گو، بود. سالک در نیویورک زاده شد و در دانشگاه نیویورک درس خواند. عضو شورای پژوهش های ملیبود و از ۱۹۴۲ تا ۱۹۴۵، در دانشکدۀ بهداشت عمومی دانشگاه میشیگان کار می کرد. از ۱۹۴۶ تا ۱۹۵۷، استادیار همه گیرشناسیو از ۱۹۴۷ تا ۱۹۴۹، رئیس آزمایشگاه پژوهش های ویروسی دانشکدۀ پزشکی دانشگاه پیتسبرگبود. از ۱۹۴۹ تا ۱۹۵۴، استاد پژوهشی باکتری شناسی شد و از ۱۹۵۴، استاد طب پیشگیریبود. او به دنبال راهی بود که قدرت بیماری زایی ویروس فلج اطفال را ازبین ببرد، اما قدرت پادتن زایی آن را در بدن انسان حفظ کند. به همین سبب، از نخاع بسیاری از مبتلایان به فلج اطفال نمونه هایی تهیه کرد و ویروس را در محیط کشت یاخته ای زندهکِشت داد و سپس، با استفاده از فرمالدئید(متانول) ویروس را غیر فعال کرد. در ۱۹۵۲، او واکسنی ساخت که برضد هر سه نوع ویروس فلج اطفال شایع در امریکا فعال بود. او ابتدا این واکسن را روی میمون و بعداً روی فرزندان خود آزمود. در بسیج عمومی ۱۹۵۵، برخی از واکسن ها بدون احتیاط های لازم تهیه شدند. کارآزمایی های بالینی از این واکسن ها باعث ابتلای حدود ۲۰۰ کودک به فلج اطفال و مرگ یازده کودک شد. بعدها نظارت های دقیق مانع از بروز چنین فجایعی شد.

پیشنهاد کاربران

بپرس