سبکتکین غزنوی

دانشنامه آزاد فارسی

سَبُکْتَکین غزنوی ( ـ۳۸۷ق)
بنیادگذار سلسلۀ غزنویان آل ناصر (حک: ۳۶۶ـ۳۸۷ق). از غلامان تُرک اَلپ تکین بود که در زمرۀ سپاهیان وی درآمد و داماد او شد. چون بعد از درگذشت اَلپ تکین (۳۵۲ق) جانشینان او نتوانستند از عهدۀ اداره امور برآیند، امیران دستگاه غزنوی سبکتکین را به حکومت منصوب کردند. وی به سرعت به گسترش حوزۀ فرمانروایی خویش پرداخت و نواحی بُست ، زمین داور، قُصدار، بامیان ، طخارستان و غور را گرفت و ابوالفتح بُستی را به دبیری خود برگزید. در هند نیز فتوحاتی کرد و ازجمله با سلسلۀ شاهو به سرکردگی جیپال جنگید و بر برخی از نواحی هند، ازجمله پیشاور، تسلط یافت . وی همچنین برای یاری امیر نوح دوم سامانی به خراسان لشکر کشید و بغراخان کاشغر را شکست داد. سپس به بلخ رفت و امیر نوح را به بخارا بازگرداند. از این رو امیر نوح به او لقب «ناصرالدوله» به پسرش، محمود، لقب «سیف الدوله» داد. سبکتکین مردی عاقل، دلیر، دین دار و مشفق بود.

پیشنهاد کاربران

بپرس