سخمت

دانشنامه عمومی

سخمت ( به زبان قبطی: Ⲥⲁⲭⲙⲓ ) ( به انگلیسی: Sekhmet ) به معنای او که می خراشد، ایزدبانویی در دین مصر باستان بود. او به صورت زنی با سر شیر و نماد خورشید در پشت آن به تصویر کشیده میشد. از دهان سخمت بادهای صحرا بیرون می آمدند.
خدایگان جنگ به صورت نمودهای خورشید به نمایش گذاشته می شدند؛ خورشید ابزار انتقام رع بر ضد شورش مردمان بوده است و نه تنها بدنش تن شورشیان را می سوزاند که تیرهای درخشانش دشمنان شاه را نابود می کرد.
سخمت همسر پتاح و مادر نفرتوم است. ایزدبانوی گربه، باستت نیز گاه به عنوان سخمت معرفی میشد، اگرچه گفته می شود باستت سبز و سخمت قرمز می پوشیده است. [ ۱]
سخمت کسی بود که بادهای میاسمایی را که باعث بیماری می شدند تولید می کرد. رع برای آنکه جلوی او را بگیرد تا همه انسان ها را نکشد نوشیدنی ای به رنگ قرمز ساخت تا عطش او به خون را فرو بنشاند. نوشیدنی سمی بود و باعث شد که هاثور جای او را بگیرد. این داستانی است که در یکی از جشنواره های مصر باستان نقل میشد؛ جایی که در آن مردم از عمد میزان بسیار زیادی نوشیدنی زیتوس می نوشیدند.
عکس سخمتعکس سخمتعکس سخمت
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

دانشنامه آزاد فارسی

سِخمِت (Sekhmet)
سِخمِت
در اساطیر مصر باستان، الهۀگرما و آتش. در حُکم چشم رع، خدای خورشید، و نماد پرتو ویرانگر آن بود. سِخمِت را با سَر ماده شیر تصویر کرده اند. او حامی پزشکان نیز بوده است. در ممفیساو را در مقام همسر پتاحمی پرستیدند.

پیشنهاد کاربران

بپرس