سرنوشت انسان

بزرگترین علت انحطاط مسلمین طبق باور این حقیر باور به قضا و قدر و جبر الهی و سرنوشت اولیه نمی باشد بلکه عقب افتادگی علم و صنعت و نظام اقتصادی و خدماتی و گسترش تورمی امر به معروف و نهی از منکر دینی. در چنین جوامعی زمینه ایجاد کوره های خرافی و دمیدن و گُر دادن آتش آن و تف دادن آجرهای اوهمامی در شعله های آن به وفور محیا می باشد. به عنوان مثال بهنگام جنگ هشت ساله ایران و عراق بار ها حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه در جبهه های جنگ و در افق های دور دست بهنگام غروب آفتاب سوار بر یک اسب سفید رنگ و یک شال سیاه و سفید فلسطینی پیچانده در روی سر و دور گردن در مقابل چشم سربازان جان باز به ظهور می رسد و به آنها امید پیروزی می بخشید و غیب میگردد. و یا در اوایل انقلاب بهمن ماه پنجاه و هفت هجری شمسی ( یا قمری ؟ ) بعضی بینندگان جمال مبارک رهبر انقلاب را روی قرص ماه رویئت می نمودند و یک رئیس جمهور بهنگام سخن رانی در مجلس سازمان ملل یک هاله نورانی را در اطراف سرو صورت خویش احساس می کند. در آن دوران به یاد دارم که یک شب در روستای x یک جوان به نام نورالله اجل الاهی در یکی از استان های غرب کشور بدون بیماری و علائم غیر عادی یکدفعه می میرد و دنیای فانی را وداع نگفته با عجله ترک می کندو جسدش را روی گلیم باقی می گذارد و والدین و خواهر ان و برادرانش را در غم و اندوه جانکاه فرو می برد. اورا در وسط اتاق نشیمن روی یک تشک می خوابانند و یک ملافحه سفید رنگ را به عنوان کفن موقتی روی کالبد بی روح و روان و جان وی می اندازند تا فردا در اولین فرصت مقدمات بازدید پزشک قانونی و پس از آن مراسم کفن و دفن اورا فراهم نمایند. پس از مدتی شیون و زاری هرکدام در دور و بر جنازه دراز می کشند و به خواب فرو می روند. تا اینکه یکی از بازماندگان بهنگام سحر با شنیدن طنین صدای قو قو قلی قو قو یک خروس در فضای ساکت روستا، از خواب شیرین صبحگاهی بیدار می شود و می بیند که فلانی ( یعنی جوان فوت شده ) به حالت یوگا روی تشک نشسته و دستانش را روی زانو گذاشته و انگشتان اشاره و شست را مثل یوگا کاران بهم چسبانده و با لبان خود آوای آرام هُم هُم هندوان را زمزمه می کند. بیننده این صحنه از ترس و وحشت طوری جیغ می کشد که همه بازماندگان از خواب می پرند. پس از آرام شدن اوضاع از نورالله که دیشب به طرز شگفت انگیزی با عجله به رحمت الله رفته بود، می پرسند که از آنسو چه خبر؟ در پاسخشان می گوید که در یک باغ بسیار زیبا بر سر یک دو راهه ایستاده بودم و نمی دانستم که کدام یک از این راه ها به سمت خانه می رود و در انتظار یک پیاده رو را می کشیدم که شاید تصادفی پیدا شود و او، راه صحیح یا صراط مستقیم را به من نشان دهد. ناگهان چند موجود نورانی از سمت چپ و راستم پیدا شدند و گفتند نترس ما فرشته هستیم و می دانیم که تو می خواهی به خانه تان بروی ، اما بین این دو راه نمدانی که کدام را انتخاب کنی. به شنوندگان گفت که درست در آن لحظه واقف گردیدم که من مرده ام و فرشتگان می خواهند مرا بر پایه و اساس اعمال دنیوی ام یا به سمت بهشت و یا جهنم هدایت کنند و یا در قدم اول مرا به سمت دادگاه عدل الهی روانه سازند. اما گویا به این حقیقت هم آگاه بودم که همه مردگان باهم در صحرای محشر بهنگام برپایی یوم القیامه یا روز حسرت خوردن و پشیمانی دم در محکمه دادگستری الهی دور هم جمع می شوند و ازدحام به پا می کنند. چون تنها بودم و مردگان دیگری هم در اطرافم به چشم نمی خوردند، چند لحظه پس از ختم کلام یکی از فرشتگان متوجه شدم که بعد از مرگ یا وارد برزخ شده ام و یا شب اول قبر است و فرشتگان میخواهند به امر خداوند مرا به عالم برزخ ببرند و در آنجا مرا یا به یکی از باغ های بهشتی و یا یکی از گودال های جهنمی رهنمون شوند. اعضای خانواده حیران و شگفت زده سراپا گوش شده بودند و تک تک کلماتی که از زبان این عزیز بازگشته از آن راه دراز جاری می شد و با آهنگی دلنشین در فضای اتاق نشیمن طنین می افکند را به خاطر می سپردند. پرسیدند که شب اول قبر چطور بود ؟ آیا دو فرشته بودند یا بیشتر ؟ انکیر و منکیر هم بودند؟ و خیلی سوالات دیگر. نور الله در ادامه سخنان گهربار خویش در پیرامون چون و چرایی های آن دنیا فرمود که باکمال تعجب فرشتگان به من گفتند که اجل تو در دنیا اشتباها زود تر از موعد مقرر به سراغ تو آمده است و تو در دنیا یک عمر طولانی خواهی داشت و گفتند که در همسایگی دهکده شما یک دهکده دیگر هست به نام y و یک جوان درست هم سن و سال تو به بیماری علاج ناپذیر سرطان مبتلا شده بود و نام او هم مثل نام تو نورالله اجلالهی بوده است و عزرائیل فرشته مرگ جهت گرفتن روح و روان و جان و نفس او از کالبد اش به آدرس اشتباه مراجعه کرده و سراغ تو آمده است. اما به حمد خداوند متعال این اشتباه رفع گردیده است و آن بیمار سرطانی ساعت شش صبح به وقت دهکده های x و y روح و روان و جان و نفسش را به دست عزرائیل سپرده است و لذا تو باید برگردی و اعضای خانواده را از غم و اندوه جان کاه نجات دهی و شادی و خرمّی را بهمراه خود از این سو به آنسو به ارمغان به بری. و من هم پس از بیداری و نیم ساعت قبل صدای صبح گاهی خروس از خواب مرگ بیدار شدم و به ساعت دیواری نگاه کردم که عقربه های دقیقه و ساعت نشان آن بطور عمودی ایستاده بودند و ساعت شش صبح را به من نشان می داند. این خبر مثل باد و بوران و رعد و برق ساعت هفت صبح به وقت دهکده x در سراسر روستا می پیچد و در اطراف خانه نورالله ازدحامی شبیه به همهمه و غوغای روز قیامت بر پا شد. قاصدک های آن روستا به اطراف سفر می کنند که دهکده y را پیدا کنند و حال و احوال قضیه را با چشمان و گوشان سر خود جویا شوند و بر اساس ضرب المثل " جوینده یابنده است " یکی از پویندگان حقیقت از دور در جلوی یک روستا متوجه می شود که مردم در حال برگزاری یک مراسم شبیه مراسم سینه زنی یا خاکسپاری اند. پس از رسیدن به آنجا از یکی از شرکت کنندگان در آن مراسم به آرامی جویای نام آن روستا می شود و در پاسخ می شنود : y.
... [مشاهده متن کامل]

سرنوشت کلیه افراد انسانی همیشه در دو حیطه و یا دو میدان به هم پیوسته مکان و زمان جاری می گردند. هر فرد انسانی با توجه به استعدادها و درجات تکاملی فهم و عقل خویش و در چهار چوب قوانین حاکم بر طبیعت و در طول زنجیره علت و معلول و در چهارچوب قوانین و مقررات اجتماعی ( و یا خارج از آنها ) و در ابعاد سه گانه و جهات اصلی و فرعی مکان مختار است که قدم بردارد و حرکت کند و یا بایستد و بخوابد و استراحت کند، اما در بعد زمان از خود هیچگونه اختیاری ندارد و در این حیطه و میدان بر وجود وی جبر مطلق حکم فرماست. اگر انسان کلیه اختیارات ؛ استعداد ها ؛ توانایی های علمی و فنی خودرا روی هم جمع کند و بخواهد به کمک آن یک لحظه گذر زمان را ترمز و متوقف نماید و یا یک لحظه جهت زمان را به سوی گذشته بر گرداند و یا یک لحظه حرکت زمان را به سمت آینده شتاب دهد ، کلیه سعی و کوشش وی در این زمینه عبث ؛ باطل ؛ بیهوده و بی ثمر و عقیم خواهد بود. از همه مهمتر اینکه خداوند متعال از پیش برای هر فرد انسانی تنها یک نوع سرنوشت جنسی به شکل " یا مرد و یا زن" تعیین ننموده است بلکه پنج نوع مختلف به شکل زیر :
... [مشاهده متن کامل]