سلطان ابوسعید

لغت نامه دهخدا

سلطان ابوسعید. [ س ُ اَ س َ ] ( اِخ ) ( 855 - 873 هَ.ق. )فرزند شاهرخ نوه میرانشاه از سلسله تیموری که بعداز وی بسلطنت رسید. اوضاع ممالک شاهرخ بعد از او قرین هرج و مرج شد از هر جانب یکی از امیرزادگان بدعوی سلطنت برخاست تا نوبت به سلطان ابوسعید نواده ٔمیرانشاه پسر تیمور رسید که همه مدعیان ملک را برانداخت. در مدت سلطنت 18 ساله او از اغتشاش ولایت ایران جلوگیری شد و قسمتی بزرگ از ممالک شاهرخ مجدداً انتظام گرفت. ابوسعید در آغاز کار بیاری ابوالخیرخان اوزبک که او را پناه داده بود بپادشاهی رسید و پس از تصفیه امور خراسان و کابل و سیستان و خوارزم در 873 بدست حسن بیک آق قویونلو کشته شد. رجوع به تاریخ مغول شود.

فرهنگ فارسی

فرزند شاهرخ نوه میرانشاه از سلسله تیموری که بعد از وی بسلطنت رسید .

پیشنهاد کاربران

بپرس