سلمان ساوجی

لغت نامه دهخدا

سلمان ساوجی. [ س َ ن ِ وَ ] ( اِخ ) خواجه جمال الدین سلمان بن خواجه علاءالدین محمد مشهور به سلمان ساوجی اوایل قرن هشتم هجری در ساوه تولد یافت. پدرش علاءالدین اهل فضل بود و شغل دیوانی داشت ، سلمان تحصیل کمالات کرد و سخن پردازیهای او تنها از روی قریحه و ذوق نبود. در اوایل عمر خواجه غیاث الدین محمد وزیر سلطان ابوسعید بهادر ( 716 - 737 هَ. ق. ) را در قصاید خود مدح کرد و سپس شیخ حسن بزرگ از سلسله جلایریان و سلطان حسین و سلطان اویس را مدح گفت ، و مدت چهل سال در سفر و حضر و تبریز و بغداد مداحی آن خانواده را نمود. سلمان در درجه اول قصیده سراست و میتوان او را از آخرین قصیده سرایان معروف ایران پیش از صفویان دانست. سلمان در تغزل و تشبیب نیز زبردست است و از این جهت مورد توجه قرار گرفت از اوست :
باد نوروز از کجا این بوی جان می آورد
جان من پی تابکوی دلستان می آورد.
سلمان گذشته ازقصیده و غزل ، ترجیعبند، ترکیب بند، قطعه ، مثنوی و رباعی نیز گفته است و در تصوف نیز اشعاری دارد:
گر سر و ترک کلاه فقر داری ای فقیر
چار ترکت باید اول تا رود کارت به پیش
ترک اول ترک مال و ترک ثانی ترک جاه
ترک ثالث ترک راحت ترک رابع ترک خویش.
دو مثنوی یکی موسوم به جمشید و خورشید و دیگری فراقنامه دارد. سلمان در آخر عمر از نظر جلایریان افتاد ودر ساوه انزوا جست و گرفتار پریشانی گشت و سرانجام بسال 778 هَ. ق. در همانجا درگذشت. رجوع به تاریخ ادبیات ادوارد براون ج 4 صص 289 - 298 و رجال حبیب السیر ص 11، 82، 133، 163، 218، 245، 269، 272 و مجمع الفصحا ج 2 ص 19 و تاریخ ادبیات شفق شود.

فرهنگ فارسی

خواجه جمال الدین سلمان بن خواجه علائ الدین محمد مشهور به سلمان ساوجی اوایل قرن هشتم هجری در ساوه تولد یافت . سلمان گذشته از قصیده و غزل ترجیع بند و ترکیب بند و قطعه و مثنوی و رباعی نیز گفته است و در تصوف نیز اشعاری دارد . سلمان در ساوه انزواجست و سرانجام بسال ۷۷۸ همانجا درگذشت .

دانشنامه اسلامی

[ویکی شیعه] جمال الدین، سلمان بن علاءالدین محمد، (۷۰۹-۷۷۸ق) معروف به سلمان ساوجی و خواجه سلمان، شاعر شیعی قرن هشتم هجری. خواجه سلمان در درجه اول قصیده سراست ولی غزل، قطعه، رباعی و مثنوی هم سروده است. او رابطه نزدیکی با دربار شاهان به ویژه، سلطان اویس ایلخانی، داشته است. سلمان، چند قصیده در مدح پیامبر(ص) و اشعاری در مدح امیرالمؤمنین(ع) و رثای حسین بن علی(ع) دارد.
سلمان ساوجی ملقب به جمال الدین و متخلص به سلمان پسر علاءالدین محمد ساوجی است که تولد او را به اختلاف آراء از ۶۹۲ تا ۷۰۹ قمری دانسته اند. پدرش اهل فضل و قلم بوده است. محل تولد او ساوه بوده و پدرش در آنجا صاحب منصب و مقامی از سوی دولت بوده است.
سلمان، با وجود جاه و مقامی که پدرش در ساوه داشت، آن دیار را ترک کرده و به بغداد رفته است. او به اقتضای آنچه از خاندانش به ارث برده بود، به خدمت سلاطین و امراء رغبت داشت. سلمان، ابتدا به خدمت خواجه غیاث الدین محمد وزیر درآمد. خواجه سلمان قصیده ها و قطعاتی در مدح یا رثای سلاطینی چون، غیاث الدین محمد، سلطان ابوسعید، شاهان ایلخانی، شیخ حسن بزرگ، دلشاد خاتون، سلطان اویس و... دارد. سلمان ساوجی، تربیت سلطان اویس را به درخواست دلشاد خاتون، بر عهده گرفت. و پس از به سلطنت رسیدن او، از خاصان دربارش بود.
wikishia: سلمان_ساوجی

پیشنهاد کاربران

از شاعران قرن هشتم ( سبک عراقی ) بوده، منظومه ی جمشید و خورشید از اوست، او همچنین در غزل توجه خاصی به سعدی و مولوی داشته است.
مصاحبه با دکتر ذکایی مرتضی ساوجی ساوه شناسی صنعت گردشگری شهرستان ساوه
مصاحبه با دکتر مرتضی ذکایی ساوجی ; دکترای دندان پزشکی
و کارشناس برجسته تاریخ وادبیات ایران .
موضوع :
ساوه شناسی صنعت گردشگری شهرستان ساوه ( کله دشت بخش نوبران /سلمان ساوجی )
... [مشاهده متن کامل]

تهیه کتتده / مهندس محمد شرافت اردیبهشت 1397 روستای کله دشت بخش نوبران
شهرستان ساوه

صنعت گردشگری در شهرستان ساوه /پتاسیل تاریخی بین المللی نرم افزاری موجود
:رامیتوان با مشارکت مردم ( جلب سرمایه گذاری مردم نهاد )
وهمکاری سازمان میراث فرهنگ و همکاری بین بخشی بسترمناسب برای معرفی فرهنگ وایجاد شغل برای جوانان برنامه های سخت افزاری در بهسازی مقاوم سازی. . توسعه پایدار فراهم نمود

https://www. aparat. com/v/KNEl4 آپارات 1

https://www. aparat. com/v/ROQbf آپارات 2

om/v/ROQbf
نوشته شده در شنبه بیست و دوم اردیبهشت ۱۳۹۷ ساعت 6:7 توسط محمد شرافت

زندگینامه احمد نعمتی ساوجی
زندگینامه احمد نعمتی ساوجی
زندگینامه احمد نعمتی؛ نویسنده کتاب ساوه شهر باستانی
بوسیله: atena در: Wednesday, February 19
اینجانب احمد نعمتی فرزند جعفر در دی ماه 1311 در محله جوانشیر ساوه کوچه جوزقی متولد شدم. پدرم کمی سواد قدیمی داشت و اهل کتاب بود و در کودکی مرا به مکتب خانه فرستاد و مطابق با رسم مکتب خانه با قرآن، حساب سیاق و خواندن گلستان و تاریخ النعجم آشنا شدم و خواندن آن‎ها را فرا گرفتم و سپس به دبستان دولتی رفتم و هنوز دوره شش ساله را تمام نکرده بودم که ترک تحصیل کردم و در محضر آیت الله شریعتمدار ساوجی به خواندن قرآن و آموختن زبان عربی مشغول شدم.
... [مشاهده متن کامل]

اما هنوز به یک سال نرسیده بود که بار دیگر به دبستان بازگشتم و آموزش دبیرستان را شروع نمودم که در قرآن و عربی سرآمد دیگر همکلاسی‎ها بودم. پدرم کوره آجرپزی داشت و ضمنا کشاورزی هم می‎کرد. پس از اتمام سال چهارم دبیرستان و به دلیل از دست دادن پدر شغل معلمی را پیشه کردم.
دیپلم ادبی را در تهران گرفتم و سرانجام به دانشکده الهیات تهران راه یافتم. در سال 1349 دانشنامه لیسانس خود را در رشته فرهنگ و تمدن اسلامی دریافت کردم و از آن پس به عنوان دبیر ادبیات در دبیرستان‎ها و دانش‎سرا و مرکز تربیت معلم شهر و سرانجام هم به مدت پنج سال در دانشگاه آزاد اسلامی به تدریس پرداختم.
استاد احمد نعمتی
نهایتا در سال 1374 پس از 40 سال خدمت بازنشسته شدم و از آن پس به کار دل پرداختم. در سال‎های پس از بازنشستگی به نوشتن کتاب روی آوردم و چندین جلد کتاب را چاپ کردم. اولین کتابم، ساوه‎نما بود و پس از آن ساوه شهر باستانی را در دو جلد منتشر کردم. در کتاب ساوه شهر باستانی به بررسی وجه تسمیه ساوه و سابقه تاریخی، معرفی مشاهیر و فرهیختگان، شاعران و اهالی موسیقی و معرفی شخصیت‎های برجسته ساوجی، بناهای باستانی و مهم شهر پرداختم.
مجموعه اشعارم را در گل‎برگ ادب جمع آوری کردم.
در بخشی دیگر از این کتاب نیز خاطرات شخصی از اوضاع سیاسی - اجتماعی و فرهنگی - اقتصادی شهر سخن گفته‎ام. کتاب دیگر حقیر با نام گلبرگ ادب که مجموعه شعرهای بنده می باشد را نیز سال‎ها پیش به رشته تحریر درآوردم. و آخرین نوشته من کتاب اقتباس تلمیح می‎باشد که در رابطه با اشعار سلمان ساوجی است که در دست چاپ دارم. در اینجا از همسرم مریم کاظمی بسیار سپاسگذار هستم که در طول سالیان دراز یار و یاور من بوده اند.
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
تهیه و تنظیم: حمید نادی 13 اردیبهشت 1397
نوشته شده در پنجشنبه سیزدهم اردیبهشت ۱۳۹۷ ساعت 8:25 توسط محمد شرافت

بپرس