سم

/samm/

مترادف سم: حافر، ناخن حیوانات | حمه، رز، زهر، شرنگ، شوکران، هلاهل

متضاد سم: پادزهر

برابر پارسی: شرنگ، زهر

معنی انگلیسی:
poison, toxin, bane, hoof

لغت نامه دهخدا

سم. [ س َ / س ُ / س ِم م ] ( ع اِ ) زهر. ( برهان ). زهر قاتل. ( آنندراج ) ( منتهی الارب ). زهر. ج ، سموم. ( مهذب الاسماء ). السم هو الذی فقد المزاج لابالمضارة فقط بل بخاصیة فیه کالبیش. ( قانون بوعلی ).
- ذات السم ؛ هر حیوان زهردار. ( ناظم الاطباء ).
- سم ابرص ؛ کربسه و بهندی چهپگلی گویند. ( آنندراج ). کربسه. ( منتهی الارب ). رجوع به سام ابرص شود.
- سم الحاجة ؛ مقصد مرده. ( آنندراج ).
- سم الحمار ؛ گیاه خرزهره. ( آنندراج ).
- سم الساعة ؛ زهری که زود میکشد. ( ناظم الاطباء ).
- سم السمک ؛ گیاه ماهی زهره معروف به بوصیر پوست آن درد مفاصل و درد رگ پشت و نقرس را نفع دهد وچون آنرا در آب غدیر اندازند همه ماهی آنرا سست گرداند و برگ آن در چراغ بجای فتیله میسوزد. ( آنندراج ).
- سم الفار ؛ دوایی که موش را میکشد. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). ارسنیک. دیگ بر دیگ. دارموش. ( ناظم الاطباء ).
|| سوراخ. ( آنندراج ) ( منتهی الارب ). سوراخ گوش و سوراخ سوزن. ( مهذب الاسماء ).
- سم الخیاط؛ سوفار سوزن. ( آنندراج ) : که از سم خیاط و مضمم قماط تنگ تر بود بگذشتند. ( ترجمه تاریخ یمینی ).
هر کجا باشد شه ما را بساط
هست فخر او را بود سم الخیاط.
مولوی.
|| دو رگ است در بن بینی اسب. || هر آنچه از دریا برآید مثل شبه سپید. || روباه. ( آنندراج ) ( منتهی الارب ). || ( مص ) زهر دادن کسی را. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( تاج المصادر بیهقی ). || زهر کردن در طعام. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). زهر در طعام کردن. ( تاج المصادر بیهقی ). || استوار کردن سر قاروره را. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). سر شیشه و جز آن استوار کردن. ( تاج المصادر بیهقی ). || صلح کردن میان دو کس. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). نیک کردن قدم. ( تاج المصادر بیهقی ). || راست و درست کردن چیزی را. || خاص کردن وخاص شدن. || آزمودن کار را و پایان آن نگریستن. || گرم شدن روز. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ).

سم. [ س َ ] ( ع اِ ) تلفظ فارسی یعنی زهر :
تفاوتست بسی در سخن کز او بمثل
یکی مبارک نوش و یکی کشنده سمست.
ناصرخسرو( دیوان چ تقوی ص 89 ).
اگر داد و بیداد دارو شوند
بود داد تریاق وبیداد سم.
ناصرخسرو.
چون کف تو رازقی است نورده و نوربخش
نان سپید فلک آب سیاهست و سم.بیشتر بخوانید ...

فرهنگ فارسی

یکی از دپارتمانهای فرانسه که از بخشی از پیکاردی تشکیل شده حاکم نشین آن آمین و نایب الحکومه نشین آن آبویل موندیدیه پرون آرندیسمان ۴۴ کانتن ۷۸۳ کمون است .رود سم آنرا مشروب میسازد و آن منطقه ایست کشاورزی ( غلات چغندر قند ) صنایع قند سازی تقطیر و نساجی آن مهم است .
۱ - ( اسم ) در ترکیب به معنی سنبنده ( سوراخ کننده ) آید آهن سم ( سوراخ کننده آهن ) . ۲ - ( اسم ) قسمت انتهایی انگشتان چهارپایان اهلی دامها که شاخی و بمنزله کفش آنهاست این قسمت از نمو ناخن چارپایان و دامها حاصل میشود و بخشی کاملا محکم به وجود می آورد که راه رفتن آنها را تسهیل مینماید حافر . ۳ - کفشک . یا سم شکاف دار : سم گوسفند . ۴ - سمج .
تلفظ فارسی یعنی زهر

فرهنگ معین

(سَ مّ ) [ ع . ] (اِ. ) زهر، مادة کشنده . ج . سموم .
(سُ مّ ) [ په . ] ۱ - (ص فا. ) سُنب ، در ترکیب با واژه های دیگر معنای «سوراخ - کننده » می دهد. مانند آهن سم . ۲ - (اِ. ) قسمت انتهایی دست یا پای چهارپایان .
( ~ . ) (اِ. ) خانه ای زیر زمین که در بیابان ها برای مسافران می ساختند.

فرهنگ عمید

۱. [جمع: سُمُوم] هر نوع مادۀ شیمیایی که موجب آسیب یا هلاک جاندار شود، زهر.
۲. [عامیانه، مجاز] هر چیز زیانبار: سیگار برای تو سم است.
۳. [جمع: سِمام و سُموم] [قدیمی] سوراخ، مانند سوراخ سوزن.
* سمّ زعاف: [قدیمی] زهر کشنده که انسان را فوری هلاک کند.
۱. (زیست شناسی ) ناخن ضخیم و مقاوم گروهی از پستانداران گیاهخوار، مانند گاو، گوسفند، اسب، استر، الاغ، و امثال آن.
۲. [عامیانه] پای انسان.
۳. ‹سُمج› [قدیمی] سوراخ، گودال.
۴. [قدیمی] جایی که در کوه یا زیرِ زمین برای جا دادن گوسفندان درست می کردند، آغل: بیابان سراسر همه کنده سم / همان روغن گاو در «سم» به خم (فردوسی: ۶/۵۰۶ ).

گویش مازنی

/sem/ سم حیوان – سم اسب & سهم – تعداد - بیم – ترس ۳سم زهر

واژه نامه بختیاریکا

( سُم ) واحدی در وزن معادل نیم پا
سمبلیچ

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] سَم ماده شیمیایی است که برای بدن موجودات زنده مضرّ است.
هر ماده شیمیایی که برای‏ بافتهای بدن موجودات زنده زیان آور باشد سم و یا زهر نامیده می شود.

کاربرد سَم در ابواب مختلف فقه
از احکام آن در بابهای جهاد، تجارت، اطعمه و اشربه و قصاص سخن گفته‏اند.

← سَم در باب اطعمه و اشربه
۱. ↑ إرشاد الأذهان ج۲، ص۱۱۱.
...

[ویکی الکتاب] معنی سَمِّ: سوراخ
معنی ثُمَّ: سپس
معنی ثَمَّ: آنجا
معنی صُمٌّ: کر- ناشنوا
ریشه کلمه:
سمم (۴ بار)

سُمّ (به فتح اول و فتح آن) به معنی سوراخ است. راغب تنگ بودن آن را نیز قید کرده مثل سوراخ سوزن و بینی. زهر را از آن سمّ گ‏ویند که در سوراخ کوچک در بدن را سمّ (به فتح و ضم( گویند. جمع آن سموم است (مجمع) سموم(به فتح س) باد گرمی است که مانند سمّ نفوذ می‏کند (راغب). . داخل بهشت نشوند تا ریسمان کشتی در سوراخ سوزن وارد شود معنی آیه در «جمل» گذشت ، . مراد از سموم در هر دو آیه عذاب نافذ است . نار سموم آتش نافذ ظاهراً حرارت و یا نیروی مخصوصی است که جنّ از آن آفریده شده و در «جنّ» گذشت .

دانشنامه عمومی

سم (جانوران). سُم ( به انگلیسی: Hoof ) پوششی در نوک انگشتان پای پستانداران سم دار است که جسمی سخت و محکم می باشد و از قسمت نرم انتهای پاهای جاندار در برابر آسیب های احتمالی جلوگیری می کند. سم جانوران، دارای لایه ای ضخیم و مستحکم از جنس کراتین است. [ ۱] سم جانورانی مانند گاوها، بایسون ها، گوزن ها و بزها به صورت جفت بوده و به این جانوران جفت سم سانان گفته می شود. در مقابل، اسب ها، کرگدن ها و تاپیرها دارای یک سم بوده و به گروه تک سم سانان تعلق دارند. [ ۲]
معمولاً در حیوانات اهلی که مورد استفادهٔ انسان قرار می گیرند و خصوصاً اسب و الاغ و قاطر و یابو به جهت جلوگیری از فرسایش سم حیوان و از کارافتادگی زودهنگام آن، از نعل برای حل این مشکل استفاده می کنند.
↑ "Definition of hoof | Dictionary. com". www. dictionary. com ( به انگلیسی ) . Retrieved 2021 - 05 - 29. ↑ Keller, Anna; Clauss, Marcus; Muggli, Evelyne; Nuss, Karl ( 2009 ) . "Even - toed but uneven in length: the digits of artiodactyls". Zoology ( Jena, Germany ) . 112 ( 4 ) : 270–278. doi:10. 1016/j. zool. 2008. 11. 001. ISSN  1873 - 2720. PMID  19386479.
• جانورشناسی
• کالبدشناسی پستانداران
• همه مقاله های خرد
• مقاله های خرد زیست شناسی
• یادکردهای دارای منبع به زبان انگلیسی
عکس سم (جانوران)عکس سم (جانوران)عکس سم (جانوران)عکس سم (جانوران)

سم (فرانسه). سُم ( به فرانسوی: Somme ) تلفظ فرانسوی:  ​ ) هشتادمین شهر، از شهرستان های ( دپارتمان ) فرانسه واقع در شمال کشور است. این شهر در ناحیه پیکاردی قرار دارد.
عکس سم (فرانسه)عکس سم (فرانسه)عکس سم (فرانسه)عکس سم (فرانسه)عکس سم (فرانسه)عکس سم (فرانسه)

سم (فیلم). «سم» ( انگلیسی: Poison ( film ) ) فیلمی در ژانر ترسناک و علمی–تخیلی به کارگردانی تاد هینز است که در سال ۱۹۹۱ منتشر شد. از بازیگران آن می توان به جان لگویزمائو اشاره کرد.
عکس سم (فیلم)

سم (هنرمند). ژرژ گورسا ( به فرانسوی: Georges Goursat ) مشهور به سِم ( فرانسوی: Sem ; ۲۳ نوامبر ۱۸۶۳[ ۳] – ۲۶ نوامبر ۱۹۳۴[ ۴] ) کاریکاتوریست مشهور اهل فرانسه در دوران زیبا بود.
عکس سم (هنرمند)
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

دانشنامه آزاد فارسی

سَم (poison)
هر مادۀ شیمیایی که پس از ورود یا مالیده شدن به بدن باعث به خطرافتادن سلامتی یا مرگ شود. کبد بعضی سموم را از خون جدا می کند. اغلب سم ها در چند گروه قرار می گیرند: خورنده هامثل اسید سولفوریک، اسید نیتریک، و اسید هیدروکلریک؛ تحریک کننده هامثل آرسنیک و سولفات مس؛ مخدرهامثل افیون و مونواکسید کربن؛ و مخدرـ محرک ها، شامل ترکیباتی با منشأ گیاهی، مثل اسید کربولیکو نیکوتین.
چگونگی اثر سموم. سموم خورنده همۀ قسمت هایی از بدن را که با آن ها در تماس بوده اند می سوزانند و از بین می برند. تحریک کننده ها معده و روده ها را تحریک می کنند. مخدرها روی ساقۀ مغزو نخاع اثر می گذارند و باعث خواب آلودگی می شوند. مواد مخدرـ محرک نیز ابتدا باعث تحریک شدید می شوند و در نهایت مثل مخدرها عمل می کنند.
درمان. در مسمومیت با مواد غیرخورنده، باید هرچه سریع تر سم را تا حد امکان از بدن خارج کرد. این امر معمولاً با شست وشوی معدهصورت می گیرد. برای بعضی از سموم خورنده و تحریک کننده، ضد سم های شیمیایی در دست است. سم های جدید در گروهی دیگر قرار می گیرند. سم ضد علف های هرز، به نام پاراکوات، از آن جمله است. سموم این گروه تکثیر سلول ها در بدن را دستخوش تغییر می کنند. هنوز ضد سم اختصاصی این گروه ساخته نشده است.
قانون گذاری و نظارت. در اغلب کشورها فروش سموم تحت نظارت دقیق قانون است و فقط داروسازهای مجاز و پزشکان اجازۀ فروش آن ها را دارند. البته نباید فراموش کرد که سموم صنعتی و کشاورزی به رودخانه ها و دریاها می ریزند یا در زمین دفن و وارد زنجیرۀ غذاییمی شوند.

جدول کلمات

زهر

مترادف ها

hoof (اسم)
سم، کفشک، حیوان سم دار

venom (اسم)
زهر، سم

poison (اسم)
زهر، سم، شرنگ، مشوب کردن

toxicant (اسم)
زهر، سم

nail (اسم)
چنگال، چنگ، ناخن، گل میخ، میخ سرپهن، میخ، سم

فارسی به عربی

حافر , سم , مسمار

پیشنهاد کاربران

چکیده
در قرآن نسخه عثمان طاها
سَمِّ الْخِیاطِ
نه
سُمّ الخیاط
. . .
" وَ لا یَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ حَتَّی یَلِجَ الْجَمَلُ فی‏ سَمِّ الْخِیاطِ "
فقط قرآن ومُحمّد الرسول ( صلی الله علیه وآله ) ؛" مرجع ومعیار "زبان عربی فصیح"، نه کسی دیگر!
کف پای بعضی از حیوانات
در زبان وزین کُردی. ژهر، ژار
سَمِّ الاِبرَه : سوراخ سوزن
در لغت " سم الابره " جستجو کنید.
سه سَم مُهلِک را مردم هرروز زیاد مصرف میکنند: شکر و نمک و قیاس.
شکر مستقیما از قند ونان و عسل وبستنی وشکلات ومیوه و . . . . میاد.
قیاس = تعمیم = همسان = مثل هم میدانند.
سُم ( لهجه لبنانی ) .
سُمّ الخیاط: سُراخ سوزن خیاطی.
سَمِّ: "بسم الله الرحمان الرحیم" را بگو.
. . .
سُم/ s�m :نقب، جای زمستانه ی گوسفندان درون تپه سار.
مانند: گنگو گفت که داشته اند گله را می برده اند به سُم.
کلیدر
محمود دولت آبادی
سُم/ s�m :نقب، جای زمستانه ی گوسفندان درون تپه سار.
مانند: تا اینجای کلام، عمد مندلو چندان روی خوش نشان او نداده بود، با این همه گل محمد نمی توانست نیمه کاره و جواب نستانده برخیزد و از سُم مندلو بیرون برود.
...
[مشاهده متن کامل]

کلیدر
محمود دولت آبادی
سُم: جایی را نیز گویند که در زمین یا در کوه بکنند و چنان سازند که درون آن توان ایستاد و خوابید، هم چنان که مرتاضان و درویشان از برای خود و چوپانان به جهت گوسفندان سازند.
لغت نامه ی دهخدا
زیر نظر دکتر محمد معین و دکتر سید جعفر شهیدی
انتشارات دانشگاه تهران

�سم� . که [درفارسی سُم درپهلوی �سومب �دراوستایی �سُفه �درسانسگرین �شپه �] ( فرهنگ نظام ج3 ) می باشد برخاسته از �سُنب � است . [این قاعده درزبان فارسی شناخته شده است که �نون�و�یا� را درآخرکلمه با میم تشدیدار عوض می کنند ، چنانکه دنب ، سُنب ، وخُب را دُم وسُم وخُم می گویند ] چارشَمبَه، چاهارشَمبَه چهارشنبه ( ابدال ن به م ) ( گویش بلیجانیبنظر می رسد واژه �سم � ازاَسمَجَتَa - samjata: درسنسکریت بعنوان ریشه زبانهای هندواروپایی وازجمله فارسی گرفته شده که بمعنی نمایان نشده - ظاهزنشده می باشد و�ا�ازادات نفی است وبدون �اَ� سَمجَتَ amjataبمعنی پوشیده ومخفی می شود.
...
[مشاهده متن کامل]

واژۀ سَم :sam درسانسکریت:� سالم � ( دکترجهانشاه درخشانی دردانشنامۀ کاشان )
واژه سنب نیز ازواژه �سمج� واین واژه نیز ازواژه �سمجک� گرفته شده که به شکلهای سُمچه وسُمچ وسُمچک نیزخوانده می شود
سم :مخفف سمچ ( فرهنگ نظام . ج3 ) و سنب نیز خود از سمج، سمچ، سمچه: ( فرهنگ نظام . ج3 ) سُمب ، سُمج بروزن تند ، سمچه ، سُمجه ( نوبهار ) ، ( فرهنگ لغات الفرس پنج بخشی ) ، سنبچه ( نوبهار. ج 2 ) سمنچه. ( آنندراج ) ، سمچک، سمجک ( لغات الفرس اسدی ) سم و سمچ ( فرهنگ رشیدی ) گرفته شده است . درفرهنگهای لغات معنی این واژه چنین آمده است :
سم : دومعنی دارد :اول خانه ها باشد کنده برزیزمین . دوم :ناخن چارپایان ( صحاح الفرس ) سمه: غرواشه، دهار، ( دهخدا ) سُمج: مثقب ؛ پرماه . مته . ( ناظم الاطباء ) ، وهرچیزی که سوراخ کنندبه آن چیزی را ( ناظم الاطباء ) . سنب. [ سُمْب ْ ] ( اِ ) سم چارپایان. ( برهان ) ( جهانگیری ) . سم ستور. ( آنندراج ) ، [ سُم ْ ب َ /ب ِ ] سنبه. - . آلتی که بدان آسیا را تیز کنند. ( آنندراج ) ( شرفنامه ) ( انجمن آرای ناصری ) ( ناظم الاطباء ) ، سنبه: ( سُ بَ یا بِ ) ( اِ. ) = سمبه ( فرهنگ معین ) ، سمج:نقب یعنی سوراخ کردن ، وسمجه حفره زده به زیرزمین وخانه نیز باشد ( فرهنگ لغات الفرس پنج بخشی ) سمج:سوراخ ، حفره، ، ، نقب ( فرهنگ قواس ) سُم ( به وزن قم ) : معروف است . خانه زیرزمینی که دربیابانها جهت مسافران وگوسبندان کنند ( فرهنگ جعفری ) ، پناهگاه زیر زمینی ، سم: آغل گوسفندان ، سمج ( فرهنگ معین ) ، سمج، سمچ، سمچه: اطاق زیززمین که محل نگهداری حیوانات اهلی یا برای شب ماندن مسافران یا محبس مقصران باشد ( فرهنگ نظام ج3 ) ، سمج: نقب وحفرباشد ( فرهنگ قواس ) سُمب ، سُمج بروزن تند ، سمچه ، سُمجه، بروزن سفره : زندان دزدان که برزیرزمین یا بالای کوه سازند . ( فرهنگ نوبهار ) وسمجه حفره زده به زیرزمین وخانه نیز باشد ( فرهنگ لغات الفرس پنج بخشی ) سُم ( فرهنگ رشیدی ) همان سمچ مرقوم باشد بمعنی خانه زیرزمینی که دربیابانه ودهها بجهت مسافران سازند خانة زیرزمینی جهت درویشان، سردابۀ زیرزمین، که زندان دزدان باشد، وگاهی دربیابان سازندبرای مسافران ( فرهنگ رشیدی ) ، سنبچه :خانه زیرزمینی ( نوبهار. ج 2 )
سمه:کُنج:چون گوشه باشد درجایی ، بیغوله وبیغله نیز گویندش ( لغات الفرس سمچ:به ضم وجیم پارسی :سوراخ کرده وکافت به زیرزمین آگنده. ( منتهی الارب ) ، خانه ٔ زیرزمین را گویند که در کوه و صحرا جهت درویشان و خوابیدن گوسفندان کنند. ( برهان ) ( فرهنگ جعفری ) ، محل لشکریان ( فرهنگ نظام ) سقف خانه. ( ناظم الاطبا ) سمه: راهی که در زیر زمین از جائی به جائی سازند. ( ناظم الاطباء ) سُمج = زندان زیرزمینی ( فرهنگ گنج آویز ) . خانه ٔ زیرزمین که آنرا سمنچه نیز گویند. ( آنندراج ) . گوشه و بیغوله ٔ خانه و زاویه. ( ناظم الاطباء ) . کردی �کونج � ( گوشه ) . ( حاشیه ٔ برهان ) سمج. [ س ُ ] ( اِ ) جایی را گویند در زیرزمین یا در کوه بجهت درویشان و فقیران یا گوسفندان بکنند. ( برهان ) . سُم :خانه ها باشد به زیرزمین کنده ( لغات الفرس اسدی ) نهان کرده پوشیده مخفی . ۴ - مدفون دفین درخاک فرو برده . ۵ - نگار کرده ملون منقش . ۶ - مغزدار میان پر. ۷ - سخت فربه با گوشتی سخت پیچیده . ]فرهنگ لغت دهخدا، . سنب :دخمه ، گنبذ ( دهخدا ) سمه : دهار، ( دهخدا ) ، سنبه. ) . || سقف خانه. ، انگور سیاه. ، زنبورسیاه، مته وپرماه وهرچیزی که سوراخ کننبه آن چیزی را ( ناظم الاطباء ) . ای که از کنکاش درمورد �سنب � یا �سم � یا �شنب�می توان گرفت این است که واژه های سُنب ، شنب ، دخمه ، عجوز ، طربال ، پاتیل ، پاتله ، ، صیصه ، کافت . ، آگنده ، حشو روزن: سوراخی که شعاع آفتاب از راه آن درون خانه درآید. سوراخ. ( آنندراج ) آهون. ( اِ ) رخنه و راه و مجرائی که زیر زمین کنند. نقب. سُمج. سُمجه : آهون. ( دهخدا ) نقب. [ ن َ] ( ع اِ ) سوراخ. ( دهار ) ( غیاث اللغات ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) . نغم. سوراخ عمیق بزرگ نافذ. ( ناظم الاطباء ) . ثقب. ( اقرب الموارد ) ( المنجد ) . راهی که در زیر زمین از جائی به جائی سازند. ( ناظم الاطباء ) . سمج. آهون. ( یادداشت مؤلف ) . راهی که پنهان ازچشم مردم و محافظان در زیر زمین تعبیه کنند تا از آن راه به جای مورد نظر داخل شوند و چیزی بدزدند. ج، انقاب، نقاب. سمج: سردابه بزیر زمین که زندان دزدان باشد. ( آنندراج ) زندان که در بالای کوه برای محبوسین سازند. ( آنندراج ) غار: لغت نامه دهخدا:غار. ( ع اِ ) سوراخ در کوه. ( دهار ) . دره و شکاف کوه. ( برهان ) ( دستور اللغة ) . سوراخ کوه. ( مهذب الاسماء ) . سمج که در کوه باشد. شکاف کوه که به خانه مانند باشد
تاموره، دخمه ، سوراخ. ، گوراب ، گورابه، حفر ، کنج ، زاویه ، سردابه ، قبه، گنبد ، ناووس ، صومعه ، خانقاه ، رباط، تکیه ، نهل ، منهل ، . کاره ( ازریسه کره ) ، لغت نامه دهخدا، غار: لغت نامه دهخداغار. ( ع اِ ) سوراخ در کوه. ( دهار ) . دره و شکاف کوه. ( برهان ) ( دستور اللغة ) . سوراخ کوه. ( مهذب الاسماء ) . سمج که در کوه باشد. شکاف کوه که به خانه مانند باشد
پاتیله. [ ل َ/ ل ِ ] ( اِ ) طنجیره. ( فرهنگ اسدی ) . لوید. پاتیل خرد. پاتیلچه. فاثور. ( منتهی الارب ) . طنجره. ( اوبهی ) . طنجیر. تیان. پاتله. هیطله. دیگ حلواپزان ، فاثور ( لغت نامه دهخدا
ومغاک ، کفر امثالهم مترادف همدیگرویا به نوعی رابطه مفهومی ومحتوایی دارندویانوع خاصی از سُنب ویا بخشی ازآن را می رسانند واکثرأدرحوزه اماکن موردتکریم ومراسم آئینی ومرگ وتدفین ، معنا می شوند .
یکی ازاشکال کاربری �سم یا شنب� کاربری آن به شکل �شم یا شنب است مرحوم دهخدا وتعدادی ازلغت شناسان شنب را گنبد ، طاق وقبه و تعدادی ازصاحب نظرا ن واژه شنب را دارای ریشه مغولی وبه معنی بهشت دانسته اند . درفرهنگ نسبتا قدیمی آنندراج پیرامون معنی شنب چنین نگاشته شده است :شَنب بروزن خَنب یعنی خم به معنی گنبد است .
شنب غازان –نام گنبد غازان درتبریز که سلطان محمودغازان ابن ارغن خان ( ارغون ) ساخته ارتفاع آن را یکصد وبیست گز وقطرش را شصت گز نوشته اندکه اکنون خراب است.
شنبه نام اولین روزازایام هفته است وتا شش روزمکرر می شود ، آن را شنبد با دال نیز گفته اند. . . . . وگفته اند شنبد بوزن ومعنی گنبد بوده

سَمیدن.
سَماندن چیزی/جایی.
ذهراگینیدن جایی/چیزی.
سُم در پهلوی سمب sumb بوده است .
شرنگ=sharang
کَف پای بعضی از حیوانات که پای آنها را از آسیب دیدن حفظ میکند.
قسمت زیرین پای بعضی از حیوانات گیاه خوارمانند:گاو، گوسفند، اسب و. . . که باعث می شود هنگام چریدن و راه رفتن و غذا خوردن در زمین های زبر پای آنها را از هرگونه آسیبی حفظ کند.
سم ( toxic ) : [ اصطلاح آکواریم]به هر ماده و یا موجود زنده ای که به ماهیان چه تدریجی و یا سریع آسیب رسانده و موجب بیماری یا مرگ آنها شود در نگاهداری آکواریوم گویند
سم به معنی آب مرگ آور ، سم کوتاه شده ی کلمه سومر است و منظور سرزمین سومر است که به دلیل شوره زار بودن زمینهای کشاورزی و آلوده شدن آبهای شیرین باعث تضعیف اقتصاد و شکست تمدن سومر شد.

زهر ، شرنگ
در زبان آذری به کیسه زهر ی که در کبد وجود دارد اود ( Od ) گفته می شود که به معنی سم می باشد همچنین به زهر مار ( آق ) گفته می شود اصطلاح "ایچوا آق قاتیم" یا "ایچوا زَهَر قاتیم" در ترکی معروف است و همچنین ایلانا آق ویرن ( زهر دهنده به مار ) اسم حیوانی است . همان طور در زبان هندی به مار ( saanp ) و در زبان پشتو ، و سندی به مار "سانپ " گفته می شود که به نظر می رسد با واژه ( سم ) هم ریشه باشند که سم به معنی زهر و مسموم کسی که به او سم داده باشند .
...
[مشاهده متن کامل]

سم در لغت عربی : سموم در لغت به معنی باد سوزانی است که گوئی در تمام روزنه های پوست بدن انسان نفوذ می کند زیرا عرب به سوراخهای بسیار ریز پوست بدن ، مسام ، می گوید و سموم نیز به همین مناسبت بر چنین بادی اطلاق می شود و ماده سم نیز از همان است چرا که در بدن نفوذ کرده و انسان را می کشد یا بیمار میسازد .

سَم در زبان لری هم به معنای ترس است وهم به معنی زهر و ماده کشنده .
پاى اسب
Detox سم زدایی
پای حیوان
مشاهده ادامه پیشنهادها (١٠ از ٢٣)

بپرس