سنگ پستان

لغت نامه دهخدا

سنگ پستان. [ س َ پ ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) سپستان و آن دارویی باشد معروف. ( برهان ). رجوع به سپستان شود.

فرهنگ فارسی

( اسم ) درختی است از تیره گاو زبانیان که دارای برگهای متناوب و گاهی متقابل است . پهنک برگها قلبی شکل و مضرس میباشد میباشد . گلهایش پیوسته جام و سفید یا زردند . میوه اش بشکل آلبالوست و از آن شیره ای لزج و بیمزه استخراج کنند که در تداوی جهت رفع اسهال و ناراحتیهای دستگاه تنفس و سرفه بکار میرود . ارتفاع آن در گونه ها به ۹ متر میرسد اطبائ الکلبه دبق مخاطه مخیطا .
سپستان و آن دارویی باشد معروف

پیشنهاد کاربران

بپرس