سنگ چین

در باستان شناسی، به توده ای از سنگ های درشت که برای یادبود یا نشانه گذاری چیده می شده است سنگ چین می گویند. در قدیم سنگ چین ها در بسیاری موارد بر روی یک گور چیده می شده اند. [ ۱]
در کاربردهای غیر از باستان شناسی، واژه سنگ چین می تواند به دیواره های سنگی یا سنگفرش با سنگ های درشت هم اشاره داشته باشد.
سنگ چین های افراشته و باستانی در سراسر جهان یافت می شوند و بسیاری از آنها شکلی مخروطی دارند. در قدیم رهگذران راه های دورافتاده عادت داشتند بر روی گردنه ها و پیچ ها سنگ چین هایی برای شناسایی راه درست کنند و رهگذران بعدی به نوبه خود به مرور سنگ هایی را به این سنگچین ها می افزودند. این کار به ویژه در مناطق مه آلود مانند اسکاتلند و ولز رواج زیادی داشت.
در باستان شناسی، اگر مرزبندی با سنگ یا خاک، به شکل دایره و دور محوطه ای به قطر حداکثر ۲۰ متر انجام شده باشد به آن سنگ چین حلقه ای گفته می شود. محوطه ای متشکل از مجموعهٔ سنگ چین ها نیز محوطهٔ سنگ چین نام دارد.

سنگ چین (شیروان). سنگ چین روستایی در دهستان گلیان بخش مرکزی شهرستان شیروان استان خراسان شمالی ایران است.
بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵ جمعیت این مکان ۱۸۱ نفر ( ۴۸خانوار ) بوده است. [ ۱]