سنگی بر گوری خودزندگی نامه ای از نویسندۀ ایرانی جلال آل احمد است که در سال ۱۳۴۲ به نگارش درآمد، ولی تا ۱۳۶۰ منتشر نشد. آل احمد این کتاب را به احترام همسرش، سیمین دانشور، منتشر نکرد؛ امّا پس از مرگش شمس آل احمد آن را به چاپ سپرد. در سال ۱۳۸۴ انتشارات جامه دران سنگی بر گوری را تجدید چاپ کرد؛ و پس از محدودیت هایی تا سال های منتهی به ۱۳۹۲، از آن پس بارها به وسیلهٔ ناشران مختلف منتشر شده است. این کتاب کوتاه در شش فصل نوشته شده است. با این که نوشتن خودزندگی نامه یکی از وجوه برجستهٔ ادبیات مدرن مغرب زمین است، امّا در ادبیات فارسی معاصر آل احمد از اندک شمار نویسندگانی به شمار می آید که به آن توجّه داشته است. سنگی بر گوری در سال ۲۰۰۸ میلادی به انگلیسی ترجمه و در سری کتاب خانه ایرانیکا منتشر شده است.
موضوع اصلی کتاب سترونی آل احمد و بی فرزندی او و سیمین دانشور است. پژوهشگران آثار آل احمد تفسیرهای گوناگونی از این معنی کرده اند. بعضی آن را بیان مسئله ای شخصی و اجتماعیِ یک روشنفکر دانسته اند و بعضی آن را کنایی و استعاری شمرده اند و عقیم بودن را گاه کنایه از بی سرانجامی و بی حاصلی کارِ فکری آل احمد از جمله در کتاب هایی چون غرب زدگی و در خدمت و خیانت روشنفکران دانسته اند و گاه شکست کل پروژهٔ «فکر ایرانی» و روشنفکری از جنبش مشروطه ایران به بعد.
گونه ادبی سنگی بر گوری نیز محل بحث بوده است. کسانی آن را رمان یا داستان بلند دانسته اند و وجود برخی عناصر داستانی مانند پی رنگ و گره افکنی و گره گشایی و نیز وجود ماجرا، توصیف، ایهام و گفت وگو را گواه آورده و نتیجه گرفته اند این کتاب تنها یک شرح حال یا زندگی نامه خودنوشت نیست. در مقابل، گروهی به دلایلی چون یکی بودن «من» درون کتاب با خود آل احمد آن را فاقد ویژگی های خیالی مصطلح و مرسوم آثار ادبی دانسته و استفاده از عوامل سازندهٔ داستان در آن را «چاشنی» متن در نظر گرفته اند. از دیگر ویژگی های سنگی بر گوری می توان به اعتراف گونه بودن و وجود تقابل میان زن و مرد اشاره کرد.
سبک نثر آل احمد در سنگی بر گوری موجز و تلگرافی توصیف شده که در آن جمله ها کوتاهند و اطلاعات فشرده شده است. این زبان همانندی هایی با نثر دوران قاجار دارد و در آن از زبان عامّه مردم استفاده شده است. آل احمد برای نشان دادن بحرانی که از آن سخن می گوید و رهنمون شدن خواننده به نقطه مورد نظرش نثرش را آشفته کرده و به نوعی هذیان نویسی روی آورده است. این کتاب اوج نثرنویسی آل احمد و از حسّی ترین آثار ادبیات معاصر فارسی دانسته شده است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفموضوع اصلی کتاب سترونی آل احمد و بی فرزندی او و سیمین دانشور است. پژوهشگران آثار آل احمد تفسیرهای گوناگونی از این معنی کرده اند. بعضی آن را بیان مسئله ای شخصی و اجتماعیِ یک روشنفکر دانسته اند و بعضی آن را کنایی و استعاری شمرده اند و عقیم بودن را گاه کنایه از بی سرانجامی و بی حاصلی کارِ فکری آل احمد از جمله در کتاب هایی چون غرب زدگی و در خدمت و خیانت روشنفکران دانسته اند و گاه شکست کل پروژهٔ «فکر ایرانی» و روشنفکری از جنبش مشروطه ایران به بعد.
گونه ادبی سنگی بر گوری نیز محل بحث بوده است. کسانی آن را رمان یا داستان بلند دانسته اند و وجود برخی عناصر داستانی مانند پی رنگ و گره افکنی و گره گشایی و نیز وجود ماجرا، توصیف، ایهام و گفت وگو را گواه آورده و نتیجه گرفته اند این کتاب تنها یک شرح حال یا زندگی نامه خودنوشت نیست. در مقابل، گروهی به دلایلی چون یکی بودن «من» درون کتاب با خود آل احمد آن را فاقد ویژگی های خیالی مصطلح و مرسوم آثار ادبی دانسته و استفاده از عوامل سازندهٔ داستان در آن را «چاشنی» متن در نظر گرفته اند. از دیگر ویژگی های سنگی بر گوری می توان به اعتراف گونه بودن و وجود تقابل میان زن و مرد اشاره کرد.
سبک نثر آل احمد در سنگی بر گوری موجز و تلگرافی توصیف شده که در آن جمله ها کوتاهند و اطلاعات فشرده شده است. این زبان همانندی هایی با نثر دوران قاجار دارد و در آن از زبان عامّه مردم استفاده شده است. آل احمد برای نشان دادن بحرانی که از آن سخن می گوید و رهنمون شدن خواننده به نقطه مورد نظرش نثرش را آشفته کرده و به نوعی هذیان نویسی روی آورده است. این کتاب اوج نثرنویسی آل احمد و از حسّی ترین آثار ادبیات معاصر فارسی دانسته شده است.
wiki: سنگی بر گوری