سوخو سو - ۳۴ ( به روسی: Сухой Су - 34 ) ، ( نام گذاری ناتو: فول بَک ) ، هواپیمای تهاجمی جنگنده - بمب افکن دو سرنشینه و دوموتورهٔ جت توربوفن ساخت شرکت هوانوردی سوخو در روسیه است که براساس طرح بدنهٔ پروازی جنگندهٔ سوخو - ۲۷ طراحی شده است. سوخو - ۳۴ برای جایگزینی جنگنده - بمب افکن تاکتیکی سوخو - ۲۴ و بمب افکن دوربرد توپولف تو - ۲۲ام در نیروی هوایی روسیه ساخته شده است. [ ۲] [ ۳] نخستین نمونهٔ سوخو - ۳۴ در سال ۱۹۹۰ پرواز کرد و در ابتدا برای نیروی هوایی شوروی در نظر گرفته شده بود. [ ۴] تولید این هواپیمای تهاجمی از سال ۲۰۰۶ آغاز شده و در سال ۲۰۱۴ به طور رسمی وارد نیروی هوایی روسیه شد. قیمت هر فروند از این جنگنده - بمب افکن حدود ۳۶ میلیون دلار اعلام شده است. [ نیازمند منبع]
سوخو - ۳۴ دارای یک کابین زرهی برای نشستن دو خدمه در کنار یکدیگر است. [ ۵] این جنگنده عمدتاً برای استقرار تاکتیکی علیه اهداف زمینی و دریایی ( نقش بمباران تاکتیکی / حمله / بازدارندگی، از جمله علیه اهداف کوچک و متحرک ) در مأموریت های انفرادی و گروهی در روز و شب، در شرایط آب و هوایی مساعد و نامساعد طراحی شده و دارای سامانه های جنگ الکترونیک و قابلیت انجام عملیات شناسایی هوایی است. [ ۶] [ ۷]
سوخو - ۳۴ برای رخنهٔ فراصوت و ارتفاع بالا به فضای هوایی دشمن طراحی شده و قادر به حمل چهارده تن انواع موشک و بمب است. این جنگنده به یک کابین زره پوش و پادکارهای پیشرفته مجهز شده و قادر است ضربات ترکش های موشک و برخورد مستقیم سلاح های کالیبر پائین را تحمل کند. شعاع عملیاتی سوخو - ۳۴ با استفاده از تانکرهای سوخت اضافی ۱۵۰۰ کیلومتر است که با سوخت گیری هوایی می توان آن را ارتقاء داد. وزن برخاست این هواپیما ۴۵٫۱ تن است و از یک سیستم هدف گیری دیجیتال بهره می برد که ضریب خطای شلیک آن در هر نوع شرایط جوی را به حداکثر چند متر رسانده است. حداکثر سرعت سوخو - ۳۴ حدود ۲٫۸ ماخ است و نیروی محرکه خود را از دو موتور توربوفن از نوع ساترن ای ال - ۳۱ اف ام۱ می گیرد. [ ۸] این موتورها برای هزار ساعت پرواز قبل از انجام تعمیر طراحی شده اند. میخائیل سیمونوف طراح اصلی سوخو - ۳۴ معتقد است که این جنگنده تنومند، مانور پذیر و زره پوش به یک تانک پرنده شباهت دارد. کابین جادار و زره پوش خلبان با یک قفس فولادی به ضخامت ۱۷ میلی متر در مقابل ترکش ها و گلوله ها محافظت می شود. [ ۲]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفسوخو - ۳۴ دارای یک کابین زرهی برای نشستن دو خدمه در کنار یکدیگر است. [ ۵] این جنگنده عمدتاً برای استقرار تاکتیکی علیه اهداف زمینی و دریایی ( نقش بمباران تاکتیکی / حمله / بازدارندگی، از جمله علیه اهداف کوچک و متحرک ) در مأموریت های انفرادی و گروهی در روز و شب، در شرایط آب و هوایی مساعد و نامساعد طراحی شده و دارای سامانه های جنگ الکترونیک و قابلیت انجام عملیات شناسایی هوایی است. [ ۶] [ ۷]
سوخو - ۳۴ برای رخنهٔ فراصوت و ارتفاع بالا به فضای هوایی دشمن طراحی شده و قادر به حمل چهارده تن انواع موشک و بمب است. این جنگنده به یک کابین زره پوش و پادکارهای پیشرفته مجهز شده و قادر است ضربات ترکش های موشک و برخورد مستقیم سلاح های کالیبر پائین را تحمل کند. شعاع عملیاتی سوخو - ۳۴ با استفاده از تانکرهای سوخت اضافی ۱۵۰۰ کیلومتر است که با سوخت گیری هوایی می توان آن را ارتقاء داد. وزن برخاست این هواپیما ۴۵٫۱ تن است و از یک سیستم هدف گیری دیجیتال بهره می برد که ضریب خطای شلیک آن در هر نوع شرایط جوی را به حداکثر چند متر رسانده است. حداکثر سرعت سوخو - ۳۴ حدود ۲٫۸ ماخ است و نیروی محرکه خود را از دو موتور توربوفن از نوع ساترن ای ال - ۳۱ اف ام۱ می گیرد. [ ۸] این موتورها برای هزار ساعت پرواز قبل از انجام تعمیر طراحی شده اند. میخائیل سیمونوف طراح اصلی سوخو - ۳۴ معتقد است که این جنگنده تنومند، مانور پذیر و زره پوش به یک تانک پرنده شباهت دارد. کابین جادار و زره پوش خلبان با یک قفس فولادی به ضخامت ۱۷ میلی متر در مقابل ترکش ها و گلوله ها محافظت می شود. [ ۲]
wiki: سوخو ۳۴