سوراخ کن

/surAxkon/

معنی انگلیسی:
bradawl, piercer, punch, perforator

لغت نامه دهخدا

سوراخ کن. [ک ُ ] ( اِ مرکب ) پرماه. مثقب. مته. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

پر ماه و مثقب و مته

دانشنامه عمومی

سوراخ کن یا پانچ وسیله ای ست برای سوراخ کردن کاغذ برای قرار دادن در پوشه یا زونکن. سوراخ کن در انواع دوسوراخه و چهارسوراخه وجود دارد.
سوراخ کن را ماتیاس تیل اختراع کرد و فریدریش زونکن در نوامبر ۱۸۸۶ آن را به ثبت رساند. [ ۱]
عکس سوراخ کن
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

مترادف ها

borer (اسم)
مته، سوراخ کن

awl (اسم)
درفش، سوراخ کن

perforator (اسم)
سوراخ کن

brooch (اسم)
سوراخ کن، گل سینه، سنجاق کراوات، سنجاق سینه، سنجاق، سنجاق مدال و زینت الات زنانه

pecker (اسم)
سوراخ کن، منقار، خورنده، دماغ، بینی، نوعی کلنگ دارکوب

فارسی به عربی

اطرح

پیشنهاد کاربران

بپرس