سوره فصلت

[ویکی فقه] فُصِّلَت، چهل و یکمین سوره قرآن کریم می باشد.
از آن در باب صلات سخن گفته اند.
سوره فصلت از سور عزائم
سوره فصّلت از عزائم است که آیه سجده دارد و با تلاوت یا شنیدن آن سجده واجب می شود. قرائت این سوره ها در نمازهای واجب جایز نیست.
اهمیت تلاوت فصلت در نمازهای مستحب
همچنین سوره یاد شده از حوامیم است و خواندن آن در نمازهای مستحب ، بویژه رکعت پنجم نماز شب در شب جمعه و نیز تلاوت آن در شب جمعه و نخستین رکعت از دو رکعتی که در داخل کعبه بین دو ستون بر سنگ سرخ خوانده می شود، استحباب دارد.
معنای فصلت
...

[ویکی شیعه] سوره فُصِّلَت ْ، چهل و یکمین سوره و از سوره های مکی قرآن که در جزء ۲۴ و ۲۵ قرآن جای گرفته است. «فصلت» به معنی شرح و تفصیل دادن و جدا کردن و روشن ساختن مطالب از هم است. واژه فصلت در آیه سوم آمده و به همین جهت این سوره به این نام شهرت یافته است . موضوع اِعراض کفار از قرآن، وحدانیت خدا، نبوت خاتم الانبیاء(ص)، معاد و اشاره به سرگذشت قوم عاد و ثمود از موضوعات مطرح شده در آن است. در فضیلت تلاوت این سوره از پیامبر(ص) آمده هر کس سوره فصلت را قرائت کند، به تعداد تمامی حروف تشکیل دهنده این سوره، ده حسنه به او داده می شود. آیه ۳۷ این سوره دارای سجده واجب است.
این سوره پیرامون اِعراض (کناره گیری) کفار از کتابی است (قرآن) که بر آنان نازل شده. سوره فصلت از اولین آیه تا آیه ششم مسأله انکار کتاب را دنبال می کند، سپس در آیه۲۶ مجدداً همین مطلب را متذکر شده و برای بار سوم در آیه۴۰ آن را تکرار می کند و در اواخر سوره باز سخن از خدایی بودن قرآن می کند. مسأله وحدانیت خدا، نبوت خاتم الانبیاء(ص) و معاد از دیگر موضوعات مطرح شده در آن است.
مهم ترین مطالب این سوره عبارتند از:

[ویکی اهل البیت] سوره فصلت چهل و یکیمین سوره از قرآن است و دارای 54 آیه است.
این سوره از سوره های مکی قرآن است که پس از سوره مؤمن نازل شده است. این سوره در ترتیب مصحف چهل و یکیمین سوره و در ترتیب نزول شصت و یکمین سوره قرآن کریم است که پیش از آن سوره غافر و پس از آن سوره شوری نازل شده است.
آیاتش پنجاه و چهار عدد است. یک آیه کوفی، سه آیه حجازی، دو آیه بصری و شامی است و بعضی اختلاف کرده گفته اند دو آیه «حم-آیه 1» کوفی، و آیه «عادٍ وَ ثمودَ - آیه13 » حجازی است.
ابی بن کعب از پیغمبر خدا صلی الله علیه و آله روایت می کند: هر کس سوره حم سجده را بخواند به تعداد هر حرفی از آن ده حسنه به او داده خواهد شد.
و نیز ذریح محاربی از امام صادق علیه السلام روایت کرده است که فرمودند: (هر کس سوره حم سجده را بخواند روز قیامت به اندازه دید چشمش نور و سروری خواهد داشت و در این دنیا هم مورد ستایش و غبطه دیگران خواهد بود).
این سوره پیرامون اعراض کفار از کتابی که بر آنان نازل شده، یعنی از قرآن کریم، سخن می گوید. غرض اصلی سوره این است و به همین جهت ملاحظه می کنید که یک قسمت از این سوره در باره همین مساله است، از همان ابتدای سوره این معنا را خاطرنشان میسازد، و بعد از هر چند آیه یک بار همان را متعرض میشود. برای اینکه اولین آیه آن آیه" تَنْزِیلٌ مِنَ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ ..." است، که تا شش آیه مساله انکار کتاب را دنبال می کند، سپس در آیه" 26" مجددا همین مطلب را متذکر شده می فرماید:" وَ قالَ الَّذِینَ کَفَرُوا لا تَسْمَعُوا لِهذَا الْقُرْآنِ ..." و برای نوبت سوم در آیه" 40" همین مطلب را از سر گرفته، می فرماید:" إِنَّ الَّذِینَ یُلْحِدُونَ فِی آیاتِنا لا یَخْفَوْنَ عَلَیْنا ..." و دنبالش می فرماید:" إِنَّ الَّذِینَ کَفَرُوا بِالذِّکْرِ لَمَّا جاءَهُمْ ..." و در اواخر سوره باز سخن از خدایی بودن قرآن نموده، می فرماید:" قُلْ أَ رَأَیْتُمْ إِنْ کانَ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ ثُمَّ کَفَرْتُمْ بِهِ ...".
لازمه اعراض مشرکین از کتاب خدا انکار اصول سه گانه دین است که اساس دعوت حقه اسلام را تشکیل می دهد، و آن عبارت است از وحدانیت خدا، نبوت خاتم الانبیاء (ص)، و معاد، و چون چنین لازمه ای در کار بود، لذا در باره این سه اصل مفصل سخن میگوید، و در ضمن بشارت و انذار می دهد