سونات شماره ۸ پیانو (بتهوون). سونات شمارهٔ ۸ اُپوس ۱۳، که بیشتر با نام سونات پاتِتیک ( غم انگیز ) شناخته می شود، نام سوناتی در پیانو ساختهٔ لودویگ فان بتهوون در سال های ۱۷۹۷ و ۱۷۹۸ است. این سونات در گام دو مینور نوشته شده و یکی از مشهورترین آثار وی است. بتهوون این سونات را پنج سال پس از آغاز اقامتش در وین، پایتخت اتریش امروزی، و در زمانی که ۲۷ سال داشت نوشت، [ ۱] سپس در ۱۷۹۹ میلادی با اهدا به «کارل آلویس، شاهزاده لیخنوفسکی»[ ب] آن را منتشر کرد. [ ۲] اگرچه معمولاً تصور می شود یکی از معدود آثاری باشد که توسط خود آهنگساز نامگذاری شده است، اما در واقع توسط ناشر که تحت تأثیر غوغای غم انگیز سونات قرار گرفته بود، به نام «سونات بزرگ غم انگیز»[ پ] ( به دلخواه بتهوون ) نامگذاری شد.
افراد برجسته در علم موسیقی شناسی در این مورد بحث می کنند که ممکن است پاتتیک با الهام از سونات پیانوی موتسارت ( K. 457 ) ساخته شده باشد. زیرا هر دو سونات در «دو مینور» و هر سه موومان به خصوص موومان دوم، که تم آن به طرز چشمگیری شبیه به هم هستند. [ ۳]
سونات شامل سه موومان است و حدود ۱۹ دقیقه طول می کشد:
موومان اول در فرم سونات است. بخش گشایش با سرعت گراوه، کسر میزان ( 22 ) ، تنالیته دو مینور و دارای سه تم است. «تم اول» حرکتی بالارونده دارد که با وسعتی در دو اکتاو همراه است با یک ترمولوی اکتاو و پایدار که با دست چپ اجرا می شود. سپس بتهوون از ترکیبی غیرمعمول استفاده می کند. زیرا به جای آنکه «تم دوم» را در گام موازی معرفی کند، در می بمل مینور ارایه می دهد. تم دوم شاعرانه تر، دارای نت های زینتی کوتاه، باس آلبرتی و عبور دست های چپ و راست از یکدیگر است. «تم سوم» با مدگردی به گام میانی در می بمل ماژور است.
بخش بسط و گسترش از سل مینور شروع می شود. در این بخش بتهوون با بازگشت به بخش مقدماتی، قواعد آهنگسازی هایدن را الگو قرار می دهد. پس از این ظهور مجددِ «گراوه»، آهنگساز با آماده سازی آکورد نمایانِ گسترش یافته، احساس تعلیق ایجاد می کند.
بخش بازگشایش، تم های «گشایش» را با گام های مختلف بازمی گرداند. تم های اول و سوم در گام پایه ( دو مینور ) اجرا می شوند. سپس «تم دوم» با گام غیر منتظرهٔ فا مینور اجرا گردیده اما بعد از آن به «گام پایه» بر می گردد. کدا بسیار چشمگیر است و شامل یادآوری مختصری از «گراوه» قبل از پایان دادن به یک حرکت سریع در کادانس است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفافراد برجسته در علم موسیقی شناسی در این مورد بحث می کنند که ممکن است پاتتیک با الهام از سونات پیانوی موتسارت ( K. 457 ) ساخته شده باشد. زیرا هر دو سونات در «دو مینور» و هر سه موومان به خصوص موومان دوم، که تم آن به طرز چشمگیری شبیه به هم هستند. [ ۳]
سونات شامل سه موومان است و حدود ۱۹ دقیقه طول می کشد:
موومان اول در فرم سونات است. بخش گشایش با سرعت گراوه، کسر میزان ( 22 ) ، تنالیته دو مینور و دارای سه تم است. «تم اول» حرکتی بالارونده دارد که با وسعتی در دو اکتاو همراه است با یک ترمولوی اکتاو و پایدار که با دست چپ اجرا می شود. سپس بتهوون از ترکیبی غیرمعمول استفاده می کند. زیرا به جای آنکه «تم دوم» را در گام موازی معرفی کند، در می بمل مینور ارایه می دهد. تم دوم شاعرانه تر، دارای نت های زینتی کوتاه، باس آلبرتی و عبور دست های چپ و راست از یکدیگر است. «تم سوم» با مدگردی به گام میانی در می بمل ماژور است.
بخش بسط و گسترش از سل مینور شروع می شود. در این بخش بتهوون با بازگشت به بخش مقدماتی، قواعد آهنگسازی هایدن را الگو قرار می دهد. پس از این ظهور مجددِ «گراوه»، آهنگساز با آماده سازی آکورد نمایانِ گسترش یافته، احساس تعلیق ایجاد می کند.
بخش بازگشایش، تم های «گشایش» را با گام های مختلف بازمی گرداند. تم های اول و سوم در گام پایه ( دو مینور ) اجرا می شوند. سپس «تم دوم» با گام غیر منتظرهٔ فا مینور اجرا گردیده اما بعد از آن به «گام پایه» بر می گردد. کدا بسیار چشمگیر است و شامل یادآوری مختصری از «گراوه» قبل از پایان دادن به یک حرکت سریع در کادانس است.
