سونات ویولن شماره ۱۰

دانشنامه عمومی

سونات ویولن شماره ۱۰ (بتهوون). سونات ویولن شماره ۱۰ در سُل ماژور، اثر لودویگ فان بتهوون، یک سونات دونوازی برای ویولن و پیانو اُپوس ۹۶ و جزو آثار دورهٔ میانیِ آهنگسازیِ اوست و آن را در سال ۱۸۱۲ تصنیف کرده و در ۱۸۱۶ انتشار یافت.
بتهوون این سونات را به آرشیدوک رودولف اتریش ( ۱۷۸۸–۱۸۳۱ ) تقدیم کرد. آرشیدوک رودولف، به عنوان نوازندهٔ پیانو، همراه با ژاک پی یر ژوزف رود [ ۱] ( ۱۷۷۴–۱۸۳۰ ) ، نوازندهٔ ویولن اهل فرانسه، نخستین اجرای این سونات را بر عهده گرفت.
این سونات چهار موومان دارد:
آلگرو مودِراتو ( در سُل ماژور
آداژیو اِسپرِسیوو ( در می بِمُل ماژور
• اِسکِرتسو: آلگرو - تریو ( در سُل مینور، تریو در می بِمُل ماژور، با سُل ماژور پایان می یابد )
• پوکو آلگرِتو ( در سُل ماژور )
موومان پایانیِ سونات، بر مبنای سبکی که پی یر رود در ذهن داشته، نوشته شده است. توجه به سبکِ پیر رود نوشته شده است. بتهوون، اندکی پیش از به پایان بردنِ تصنیفِ این اثر، در نامه ای به آرشیدوک رودولف نوشت: «من، چون در نظر داشتم کاری دقیق از آب درآورم، در موومان چهارم آن چنان شتاب نکردم؛ اما، هنگام تصنیف آن، ناچار بودم ملاحظهٔ رود را بکنم. ما، در موومان های پایانی مان، خواهانِ شتاب کاری های عجیب وغریب هستیم، اما این ، "ر" [ ۲] را خشنود نمی سازد ــ و این به نوعی برای من مایهٔ دست وپاگیر بودن می شود». [ ۳] در نتیجه، موومان پایانی، مجموعه ای از هفت واریاسیون و یک کودای کوتاه بر روی زمینه ای بشّاش است.
سونات پیانو شماره ۱۰ را دوست داشتنی ترین سونات او، همراه با «آرامش، زیباییِ اثیری» و «تلاشی در جستجوی نوازندگان» توصیف کرده اند. همه چیز باید درست از نخستین لرزش اتفاق بیفتد. [ ۴] لرزشِ گشایشِ سونات، پاره ای جدایی ناپذیر از کلیتِ اثر است.
اجرای کاملِ سونات ویولن شماره ۱۰ بتهوون به طور معمول ۲۷ دقیقه به طول می انجامد.
عکس سونات ویولن شماره ۱۰ (بتهوون)
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس