نصیب روز نگه داشتم دگر چه کنم
فکند خواهم چون دیگران بر آب سپر.
فرخی.
از عشق لب لعل تو ای درّ خوشاب چون نیلوفر سپر فکندیم در آب.
قاضی حمیدالدین.
گر بطوفان میسپارد ور به ساحل میبرددل به دریا و سپر بر روی آب افکنده ایم.
سعدی ( طیبات ).
|| غروب کردن : چو عاجز گشت از این خاک جگرتاب
چون نیلوفر سپر افکند بر آب.
نظامی.