سپه ارا

لغت نامه دهخدا

( سپه آرا ) سپه آرا. [ س ِ پ َه ْ ] ( نف مرکب ) سپه آرای آراینده سپاه. فرمانده ِ سپه. سپهسالار که سبب فر و شکوه لشکر بود :
به تیغ آن سپه آرای نیست خواهد شد
هر آن کسی که نماید بدین ملک عصیان.
فرخی.
دوست میر مؤید پسر ناصر دین
عضد دولت یوسف سپه آرای عجم.
فرخی.
پیش هفتاد صف بدعت ور
سپه آرای و مرد میدان است.
سوزنی ( دیوان چ شاه حسینی ص 134 ).

فرهنگ عمید

( سپه آرا ) فرماندهِ سپاه که آرایش سپاه کند، آرایندۀ سپاه.

پیشنهاد کاربران

بپرس