سپک تاکرا

سپک تاکرا یا بوریاوالی[ ۱] ( باهاسا اندونزی و مالایی: Sepak takraw، به تایلندی: ตะกร้อ، به لائو: :ກະຕໍ້ ) ورزشی شبیه والیبال است که به جای دست از پا برای گذراندن توپ از تور استفاده می شود. این بازی از ورزش های بومی جنوب شرق آسیا است و در تایلند، مالزی، لائوس و اندونزی بسیار محبوب است.
سپاک در زبان مالایی به معنای لگد زدن است و تاکرا در زبان تایلندی به معنی توپ است.
این رشته در تایلند معمولاً فقط تاکرا نامیده می شود و در لائوس به تای تاکرا معروف است. در فیلیپین هم این ورزش به سیپا ( Sipa ) معروف است. والیبال با پا هم نامی است که به این ورزش در ایران داده اند.
مسابقات بین المللی سپک تاکرا زیر نظر فدراسیون جهانی سپک تاکرا برگزار می شود و سپک تاکرا قهرمانی جهان ( با عنوان جام پادشاهی ) هرسال در بانکوک برگزار می شود. سپک تاکرا در برنامه مسابقات بازی های آسیایی و بازی های آسیایی داخل سالن هم قرار دارد.
سپک تاکرا از ورزش چینی کوجو ( به معنی لگد پا ) ریشه گرفته که از مسیر ارتباطات تجاری وارد جنوب شرق آسیا شد و از ۵۰۰ سال قبل در این منطقه محبوبیت یافت. این بازی در مالایا سپک راگا ( به معنی لگد توپ خیزران ) و در تایلند تاکرا نامیده می شد.
شکل امروزین این رشته از دویست سال پیش پیدا شد. وزارت ورزش سیام در سال 1828 برای نخستین بار مجموعه قوانین سپک تاکرا را منتشر کرد.
گروهی به شکل دایره می ایستادند و با چوب به توپ ضربه می زدند و ساعت ها به این بازی می پرداختند و تا زمانی که توپ به زمین می خورد جزو امتیازات آن گروه محاسبه می شد و بسیار شبیه بازی ژاپنی کماری بود.
در سال ۱۹۶۵ تور به این ورزش اضافه شد و به چیزی شبیه والیبال امروزی تبدیل شد.
و بالاخره اینکه این ورزش در آذر سال ۸۱ توسط علی فولادی راد وارد ایران شد و زیر نظر فدراسیون همگانی آغاز به کار کرد. در همین سال طی حکمی از سوی محمد علیپور علی فولادی راد به عنوان اولین رئیس انجمن این رشته منصوب شد و تا سال ۱۳۸۸ عهده دار این پست بود تا اینکه در سال ۸۹ سهراب آزاد به عنوان دومین رئیس انجمن سپک تاکرا ایران کار خودش و آغاز کرد و تا حالا هم ایشان سکان دار هدایت این رشته در ایران هستند
اندازه زمین و ارتفاع تور بازی شبیه بدمینتون است و هر تیم معمولاً ۳ بازیکن دارد. قوانین فعلی امتیازگیری در بازی تا حد زیادی شبیه والیبال است. اما سه تفاوت مهم دارد که به شرح زیر است: