سگ دندان

لغت نامه دهخدا

سگ دندان. [ س َ دَ ] ( اِ مرکب ) دندان نیش را گویند که هریک از سباع و بهایم را باشد و آن را به عربی ناب گویند. ( آنندراج ) ( انجمن آرای ناصری ). دندان نیش که هریک از سباع و بهایم را میباشد. و همچنین مار نیز هست که بدان دندان نیش میزند و آن را به تازی ناب میگویند. ( از برهان ).

فرهنگ فارسی

دندان نیش که سباع و بهایم و ماران را هست ناب .

گویش مازنی

/sag dandaan/ کسی که دندان های درشت و ناموزون دارد

دانشنامه عمومی

سگ دندان (فروراسته). سگ دندان ها یا سینودونت ( نام علمی: Cynodontia ) دودمانی از ددکمانان تریودونت است که شامل پستانداران و اجداد و خویشاوندان نزدیک منقرض شده آن ها می شود. داشتن ویژگی هایی مانند کام ثانویه و مغز بزرگ تر سینودونت های اولیه را از سایر تراپسیدها متمایز می ساخت و به پستانداران شبیه تر می کرد. این جانوران احتمالاً در ویژگی هایی مانند خون گرم بودن، داشتن خز و توانایی شیردادن هم با پستانداران اشتراک داشتند. سینودونت ها از معدود هم کمانانی بودند که توانستند از رویداد انقراض پرمین - تریاس جان سالم به در بردند و پس از آن به آرامی شروع به گوناگون شدن کردند. بیشتر سینودونت های دوران میانه زیستی کوچک بودند و تنها پس از رویداد انقراض کرتاسه - پالئوژن بازماندگان این جانوران یعنی پستانداران فرصت بزرگ شدن را یافتند.
عکس سگ دندان (فروراسته)
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

دانشنامه آزاد فارسی

گیاهان متعلق به جنس Pycnocycla از تیرۀ چتریان. این گیاهان، علف های پایا، با پایۀ چوبی، خاردار یا بدون خارند. گل هایشان سفید و کرک دار و میوه ها نیز کرک دارند. گل آذین آن ها چتر است و در مرکز آن گل های بارور و در حاشیه، گل های تک جنس و نر وجود دارد. هشت گونه خاردار از این جنس در ایران وجود دارد.

پیشنهاد کاربران

بپرس