[ویکی شیعه] سید ابوالفضل موسوی زنجانی(۱۲۷۹-۱۳۷۱ه ش) مجتهد، نویسنده و سیاستمدار ملی گرای ایرانی و از اعضای نهضت مقاومت ملی و جبهه ملی بود. از منتقدان حکومت پهلوی، و هوادار محمد مصدق بود. وی خود را مخالف استبداد دینی و از طرفداران حقوق بشر می دانست. امامت جماعت مسجد الجواد و مسجد حسینیه ارشاد، بسیج مردمی برای مبارزه با اسرائیل به همراه آیت الله طالقانی از فعالیت های وی است. مدتی بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، اعلامیه تندی صادر کرد و برخی از رفتارهای انقلابیون را محکوم کرد. او جزو منتقدین نظام جمهوری اسلامی محسوب می شد. نماز میت آیت الله سیدمحمود طالقانی توسط او اقامه شد. مدفن او در بهشت سکینه در اطراف کرج قرار دارد. وی فرزند آیت الله سید محمد موسوی زنجانی و برادر آیت الله سید رضا موسوی زنجانی بود.
سید ابوالفضل زنجانی در سال ۱۲۷۹ ه ش در زنجان متولد شد. پدرش سید محمد موسوی زنجانی از علمای زنجان در عصر مشروطه و از مجتهدین مشروطه خواه بود. وی در نجف نزد آخوند خراسانی و شیخ عبدالله مازندرانی شاگردی کرده بود، جایگاهش در میان علما و مردم شهر زنجان بگونه ای بود که شیخ ابراهیم زنجانی توانست با حمایت وی وارد نخستین دوره مجلس شورای ملی شود. بیت موسوی در عصر قاجار و به ویژه در عصر مشروطه از بیوت حوزوی فعال بود. سید ابوالفضل دروس مقدماتی حوزه را نزد پدر و برخی از اساتید در زنجان سپری کرده سپس به حوزه نجف رفت. و از مقربین درس میرزای نائینی و محمدحسین غروی اصفهانی شده و از آنان اجازه اجتهاد مکتوب دریافت می کند. نائینی او را «نور چشم» خود می خواند و شیخ عبدالکریم حائری نیز بر سخنان و گواهی نائینی صحه می گذارد. سید ابوالفضل پس از پایان تحصیلات و در اواخر دوره رضاشاه به زنجان بازگشت و در جریان اشغال آذربایجان و اعلام حکومت خودمختار فرقه دموکرات مورد حمایت شوروی، علیه این فرقه فعالیت می کرد. وی در میانه دهه بیست شمسی عازم تهران شده تا پایان عمر در این شهر اقامت کرد.
آثار سید ابوالفضل زنجانی در قالب مقالاتی است که در مجلات دینی چاپ شده است:
سید ابوالفضل زنجانی در سال ۱۲۷۹ ه ش در زنجان متولد شد. پدرش سید محمد موسوی زنجانی از علمای زنجان در عصر مشروطه و از مجتهدین مشروطه خواه بود. وی در نجف نزد آخوند خراسانی و شیخ عبدالله مازندرانی شاگردی کرده بود، جایگاهش در میان علما و مردم شهر زنجان بگونه ای بود که شیخ ابراهیم زنجانی توانست با حمایت وی وارد نخستین دوره مجلس شورای ملی شود. بیت موسوی در عصر قاجار و به ویژه در عصر مشروطه از بیوت حوزوی فعال بود. سید ابوالفضل دروس مقدماتی حوزه را نزد پدر و برخی از اساتید در زنجان سپری کرده سپس به حوزه نجف رفت. و از مقربین درس میرزای نائینی و محمدحسین غروی اصفهانی شده و از آنان اجازه اجتهاد مکتوب دریافت می کند. نائینی او را «نور چشم» خود می خواند و شیخ عبدالکریم حائری نیز بر سخنان و گواهی نائینی صحه می گذارد. سید ابوالفضل پس از پایان تحصیلات و در اواخر دوره رضاشاه به زنجان بازگشت و در جریان اشغال آذربایجان و اعلام حکومت خودمختار فرقه دموکرات مورد حمایت شوروی، علیه این فرقه فعالیت می کرد. وی در میانه دهه بیست شمسی عازم تهران شده تا پایان عمر در این شهر اقامت کرد.
آثار سید ابوالفضل زنجانی در قالب مقالاتی است که در مجلات دینی چاپ شده است:
wikishia: سید_ابوالفضل_موسوی_زنجانی