سید علوی ابراهیم

دانشنامه اسلامی

[ویکی نور] سید ابراهیم سید علوی، از روحانیون و فضلای حوزه علمیه و از شاگردان حضرات آیات مکارم شیرازی و سبحانی تبریزی به شمار می‎رود.
او فرزند میرسلیمان در سال 1318ش برابر با یکم شوال 1358ق در شهر تبریز در محله ویجویه (ورجی) متولد شد. پس از گذراندن دوران تحصیلات ابتدایی با ورود به مدرسه دیانتی محمدیه که با اذن آیت‎الله سید محمد حجت کوه‎کمره‎ای بانی و مؤسس مدرسه حجتیه قم تأسیس یافته بود، در همان سنین نوجوانی به فراگیری علوم اسلامی و دانش‎های دینی علاقه نشان داد. همچنین در مدرسه طالبیه به یادگیری صرف و نحو عربی پرداخت و جامع المقدمات، سیوطى، جامی و دیگر کتب ادبی را آموخت.
سید ابراهیم پس از فراگیری صرف و نحو عربی برای ادامه تحصیلات عازم حوزه علمیه قم شد. اول در مدرسه فیضیه و سپس در مدرسه حجتیه، ساکن شد و دروس سطح را (شرح لمعه، منطق، معالم، رسائل، مکاسب، کفایة الاصول و...) را نزد اساتید وقت، حضرات: حاج میرزا یدالله دوزدوزانى، جعفر سبحانى، ناصر مکارم شیرازی، میرزا حسین نورى، میرزا علی مشکینى، سید محمد باقرسلطانی (طباطبایی) حدوداً در سال‎های 1333 الی 1340ش -سال وفات آیت‎الله بروجردی- خواند. دروس فلسفه و کلام و تفسیر و نهج‎البلاغه را هم‎زمان نزد علامه طباطبایی، سید حسین قاضی تبریزی، حاج‎آقا مصطفی خمینی، دکتر مفتح و دیگر اساتید وقت فراگرفت.
تقریباً پس از پایان سطوح، بیش از ده سال در درس خارج فقه و اصول مراجع و آیات وقت و اندک زمانی در درس‎های امام خمینی(ره) حضور یافت و زمانی کوتاه هم به نجف اشرف مشرف شد. لیکن پس از چند ماه مراجعت کردم و در قم به ادامه تحصیل پرداخت. در سال 1350ش با دیپلم ادبی و شرکت در کنکور سراسری وارد دانشگاه تهران شد و در رشته جامعه‎شناسى، لیسانس گرفت.
وی از زمان‎های جوانی در جلسات نویسندگی آیت‎الله مکارم شیرازی و جلسات اسلام‎شناسی دکتر مفتح در رشته نویسندگی وارد شد. از همان وقت کتاب‎هایی را تألیف، ترجمه و تحقیق کرد که برخی به چاپ رسیده است. همچنین از وی نزدیک به یک‎صد مقاله به زیور طبع آراسته شده است.
برگرفته از پایگاه اندیشوران، نخستین بانک اطلاعات محققان حوزوی

پیشنهاد کاربران

بپرس