سیراف

لغت نامه دهخدا

سیراف. ( اِخ ) شیلاب. شیل آب. ناحیه ای است در جنوب فارس که از شمال و مشرق ببلوک گله دار ( فال قدیم ) و از جنوب و مغرب به خلیج فارس و بلوک دشتی محدود است. مرکز آن بندر کنگان در 236 کیلومتری مشرق بندر بوشهر است. سیراف در دوره پیش از اسلام یکی از شهرها و بنادر مشهورو معتبر خلیج فارس بود و تا قرنهای سوم و چهارم هجری نیز شهرت داشت. خرابه های آن نزدیک بندر طاهری هنوزباقی است. ( فرهنگ فارسی معین ). نام شهری بوده قدیم در کنار دریای فارس. ( برهان ). شهری است به فارس و آن بزرگترین سواحل ایشان است و بنای آن از چوب سال است در کمال خوبی و استحکام. ( منتهی الارب ). شهری بزرگ و گرمسیر است و هوایی درست دارد و جای بازرگانان است وبارگاه پارس است. ( حدود العالم ). نام شهری است در کنار دریا در جانب جنوبی شیراز و اکنون خراب است جز یک محله از آن باقی نمانده و وی را بندر طاهری گویند و از توابع بندر کنگان است. ( فارسنامه ناصری ). رجوع به آنندراج ، معجم البلدان ، فارسنامه ابن البلخی صص 136 - 137 و ابن خلکان ترجمه ابوسعید سیرافی ص 228، 229، 244، ایران در زمان ساسانیان ص 107، نزهةالقلوب ص 217، مزدیسنا ص 221 و یشتها ج 1 ص 216 و ج 2 ص 230 شود.

فرهنگ فارسی

ناحیه ایست در جنوب فارس که از شمال و مشرق ببلوک گله دار ( فال قدیم ) و از جنوب و مغرب بخلیج فارس و بلوک دشتی محدود است. مرکز آن بندر کنگان در ۲۳۶ کیلومتری مشرق بندر بوشهر است . سیراف در دوره پیش از اسلام یکی از شهرها و بنادر مشهور و معتبر خلیج فارس بود و تا قرنهای سوم و چهارم ه. نیز شهرت داشت . خرابه های آن نزدیک بندر طاهری هنوز باقی است .
شیلاب . شیل آب . ناحیه ایست در جنوب فارس که از شمال و مشرق ببلوک گله دار و از جنوب و مغرب به خلیج فارس و بلوک دشتی محدود است .

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] سیراف (بندر طاهری). سیراف (بندر طاهری)، حاوی دانستنی های گوناگون درباره آثار کهن سال و جایگاه مهم تاریخی سیراف، یکی از بزرگترین مراکز تمدن ایران باستان در کرانه خلیج فارس می باشد. این کتاب به زبان فارسی و توسط غلامرضا معصومی نوشته شده است.
مولف با مطالعه فصلی از کتاب (آثار شهرهای باستانی و جزایر خلیج فارس و دریای عمان ) که درباره بندر سیراف بود، در وی تاثیر به سزایی بخشید، زیرا قسمت عمده ای از موضوعاتی که برایش ناشناخته مانده بود، روشن گردیده، در نتیجه سیراف ارزش بیشتری برای نگارنده پیدا کرد. لذا وی تصمیم گرفت، جهت تکمیل کتاب مذکور اطلاعاتی فزونتر درباره بندر تاریخی سیراف در اختیار گذارد.
گزارش محتوا
این کتاب نتیجه بررسی و کاوش دو ماهه و مطالعه سه ساله نگارنده است، که علاوه بر شرح آثار بازمانده سیراف مردم شناسی و فرهنگ عامه این سرزمین، با یاری دانشمندان و باستانشناسان ایرانی و خارجی کوشش شده تا به مسائلی؛ چون: علت کندن قبور در سنگ و چگونگی آن، و زمان کندن این قبور، بپردازد. این بندر تقریبا یک کیلومتری بندر طاهری کنونی یا بندر قدیم سیراف در سمت شمال و شمال غربی بندر دخمه ها قرار دارد و دارای قبوری است که در دامنه کوه ها و صخره ها در داخل سنگ های یک تکه ایجاد شده اند. امروز از بندر سیراف تنها خرابه هایی در کنار دهکده ای به نام دهکده طاهری باقی مانده است. به دلیل اهمیتی که این شهر در ابتدای شکل گرفتن مدنیت اسلامی در ایران داشته است، باستان شناسان از سال ۱۹۶۶ به حفاری در محل خرابه های آن پرداختند و حاصل کار آنان پیدا شدن بقایای مجموعه شهری مهمی است که برای ترسیم شکل شهر ایرانی در قرن های هشتم تا دهم میلادی ماخذی بی همتا و قابل تامل است. در سده نهم و دهم میلادی سیراف شهری با اهمیت و مرکز فعالیت های تجاری بود. بندر سیراف سرزمین ایران را به هند، چین، افریقا و دریای سرخ مربوط می کرد. در حدود سده یازدهم زلزله شدید شهر را ویران و خالی از سکنه ساخت. در سده چهاردهم از نو برخی نقاط آن مسکون شد و سپس در سده پانزدهم به کلی زندگی شهری از آن رخت بست. علت اینکه سیراف برای بررسی شهرسازی ایران شایان توجه است، این است که: این شهر از لحاظ جغرافیایی منفرد و دارای امکان گسترشی محدود است. از جنوب ، دریا و از شمال ، نوار بلند و سراسری کوه ها حد طبیعی شهر را معلوم می کند. دو دیوار شرقی و غربی نیز مرزهای مصنوع آن را تشکیل داده است. برخلاف سایر شهرهای دیگر ایران که بیشتر در دشت های گسترده شکل می گیرفتند و بدین سبب دیوارهای شهر و محله های آنها بارها تغییر جا داده اند، سراف در قالب طبیعی محدود و ثابت پیدایش و گسترش یافت و این امر کار بررسی ساخت آغاز این شهر را ساده می کند.
← مهم ترین بندرگاه بازرگانی ایران
ابتدای کتاب سرآغازی است از طرف انجمن آثار و مفاخر فرهنگی که در ادامه آن پیش گفتاری از مولف درباره انگیزه وی از نوشتن این کتاب و همچنین مطالبی پیرامون کتاب، عنوان گشته است. کتاب از ۵ بخش تشکیل یافته است. بخش اول مربوط به نام سیراف و گذشته سیراف از نظر مورخین ایرانی و عرب می باشد. بخش دوم، آثار بازمانده از بندر کهن سیراف، سنگ قبرهای دوره اسلامی، مساجد، آرامگاه ها، حفاری هیئت مشترک ایران و انگلیس در بندر می باشد. بخش سوم، آثار بازمانده از بندر کهن سیراف، چاه های سنگی، دخمه ها، قبور سنگی، تخت جمشید و قسمتی از تپه های آن مناطق و دیگر مسائل مطالبی خواندنی ایفا می نماید.در بخش چهارم، سیراف امروز را از نظر مردم شناسی و فولکور مورد بررسی قرار داده و همچنین به نام زمین ها و درختان و شیوه گرده افشانی نخل ها و نام ماهی ها و غیره به همراه تصاویر و نقشه های مربوطه پرداخته است. در بخش پنجم، این گفتار درباره گچ بری های زیبایی که از مجالس شاهنامه فردوسی در ایوان غربی قلعه شیخ سیراف به وسیله استاد علی اصغر شیرازی پدید آمده، سخن رفته است. ضمنا طرح با عکس گچبری ها همراه سروده هایی بر گزیده از شاهنامه فردوسی توام با مینیاتورهای مربوط به هر موضوع، درک گفتار فردوسی بزرگ و موضوع نقوش گچبری ها را برای خواننده ساده تر و بیان مطلب را شیواتر کرده است.
وضعیت کتاب
...

پیشنهاد کاربران

اسم سیراف از دوبخش سیر اف درست شده است سیر به معنای ماسه سنگ و اف تلفظی دیگر از اپ یا اب می باشد که همان آب امروزی است روی هم رفته سیراف به منطقه ای گفته می شود که آب آن از سیر ( ماسه سنگ ) تراوش میکند
...
[مشاهده متن کامل]
کندن چاه در سنگ تا رسیدن به لایه های ابناک در این منطقه دیده می شود تلفظ دیگر سیراف می تواند شیراف باشد . اسامی سیر وشیر در نامگذاری مناطق ربطی به روییدنی وحیوان ندارند.

بپرس