سنت مارتن ( به هلندی: Sint Maarten با تلفظ ) به پایتختی فیلیپسبورگ یکی از کشورهای جزء پادشاهی هلند است. این کشور نیمهٔ جنوبی جزیرهٔ سن مارتن را تشکیل می دهد و نیمهٔ شمالی آن دراختیار فرانسه است.
سنت مارتن تا پیش از ۱۰ اکتبر ۲۰۱۰ با عنوان پهنهٔ جزیره ای سنت مارتن ( به هلندی: Eilandgebied Sint Maarten ) شناخته می شد و یکی از پنج ناحیهٔ جزیره ای بود که آنتیل هلند را تشکیل می داد.
کریستف کلمب در طی دومین دور از سفرهایش به جزایر هند غربی در ۱۴۹۳، با دیدن جزیرهٔ سن مارتن آن را ایسلا ده سن مارتن نامید. علت این نام گذاری مصادف شدن آن روز با ۱۱ نوامبر، روز گرامی داشت مارتین قدیس بود. با این حال علی رغم آنکه او این جزیره را جزو قلمرو اسپانیا به حساب آورد هرگز بر خاک آن پا نگذاشت و دولت اسپانیا نیز این جزیره را آنقدر حائز اهمیت ندانست که برای مسکونی ساختنش اقدام کند.
در مقابل اما، دولت های فرانسه و هلند هر دو مایل به تصاحب این جزیره بودند. از یک سو فرانسویان می خواستند تا جزیره های واقع در بین ترینیداد و برمودا را تحت استعمار خود درآورند و هلندیان نیز از سوی دیگر، جزیرهٔ سنت مارتن را مکانی مناسب در نیمه راه مستعمراتشان در نیو آمستردام ( نیویورک امروزی ) و برزیل می دیدند. مردم کمی در این جزیره زندگی می کردند و در نتیجه هلندیان در ۱۶۳۱ به راحتی آنجا را دراختیار خود گرفته و دژ آمستردام را به منظور مقابله با مهاجمان در جزیره برپا ساختند. یان کلزن فان کمپن نخستین فرماندار جزیره شد و دیری نپایید که کمپانی هند شرقی هلند کار استخراج نمک درآنجا را آغاز نمود. دولت های فرانسه و بریتانیا نیز بخش های دیگری از جزیره را دراختیار خود گرفتند.
اسپانیا که اینک متوجهٔ اهمیت این مستعمره شده بود تمایل داشت تا تجارت نمک را در کنترل خود بگیرد. از سوی دیگر آن ها که درگیر جنگ هشتادساله با هلند بودند انگیزهٔ بیشتری برای حمله به هلندیان یافتند. نیروهای اسپانیایی در ۱۶۳۳ سنت مارتن را از دست هلندیان به درآورده و دیگر مهاجران را نیز از آنجا بیرون کردند. آن ها در پون بلانش دژی ساختند که امروزه به نام دژ قدیمی اسپانیایی ها معروف است تا امنیت قلمرو خود را حفظ کنند. در این میان هلندیان چندین بار سعی در بازپس گیری جزیره از اسپانیایی ها کردند اما شکست خوردند.
با پایان یافتن جنگ های ۸۰ ساله در ۱۵ سال پس از تصرف سنت مارتن توسط اسپانیایی ها، آن ها دیگر نیازی به داشتن پایگاه در دریای کارائیب احساس نکردند و عدم تمایلشان به دفاع از آن سبب شد تا اسپانیایی ها در سال ۱۶۴۸ این جزیره را ترک نمایند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفسنت مارتن تا پیش از ۱۰ اکتبر ۲۰۱۰ با عنوان پهنهٔ جزیره ای سنت مارتن ( به هلندی: Eilandgebied Sint Maarten ) شناخته می شد و یکی از پنج ناحیهٔ جزیره ای بود که آنتیل هلند را تشکیل می داد.
کریستف کلمب در طی دومین دور از سفرهایش به جزایر هند غربی در ۱۴۹۳، با دیدن جزیرهٔ سن مارتن آن را ایسلا ده سن مارتن نامید. علت این نام گذاری مصادف شدن آن روز با ۱۱ نوامبر، روز گرامی داشت مارتین قدیس بود. با این حال علی رغم آنکه او این جزیره را جزو قلمرو اسپانیا به حساب آورد هرگز بر خاک آن پا نگذاشت و دولت اسپانیا نیز این جزیره را آنقدر حائز اهمیت ندانست که برای مسکونی ساختنش اقدام کند.
در مقابل اما، دولت های فرانسه و هلند هر دو مایل به تصاحب این جزیره بودند. از یک سو فرانسویان می خواستند تا جزیره های واقع در بین ترینیداد و برمودا را تحت استعمار خود درآورند و هلندیان نیز از سوی دیگر، جزیرهٔ سنت مارتن را مکانی مناسب در نیمه راه مستعمراتشان در نیو آمستردام ( نیویورک امروزی ) و برزیل می دیدند. مردم کمی در این جزیره زندگی می کردند و در نتیجه هلندیان در ۱۶۳۱ به راحتی آنجا را دراختیار خود گرفته و دژ آمستردام را به منظور مقابله با مهاجمان در جزیره برپا ساختند. یان کلزن فان کمپن نخستین فرماندار جزیره شد و دیری نپایید که کمپانی هند شرقی هلند کار استخراج نمک درآنجا را آغاز نمود. دولت های فرانسه و بریتانیا نیز بخش های دیگری از جزیره را دراختیار خود گرفتند.
اسپانیا که اینک متوجهٔ اهمیت این مستعمره شده بود تمایل داشت تا تجارت نمک را در کنترل خود بگیرد. از سوی دیگر آن ها که درگیر جنگ هشتادساله با هلند بودند انگیزهٔ بیشتری برای حمله به هلندیان یافتند. نیروهای اسپانیایی در ۱۶۳۳ سنت مارتن را از دست هلندیان به درآورده و دیگر مهاجران را نیز از آنجا بیرون کردند. آن ها در پون بلانش دژی ساختند که امروزه به نام دژ قدیمی اسپانیایی ها معروف است تا امنیت قلمرو خود را حفظ کنند. در این میان هلندیان چندین بار سعی در بازپس گیری جزیره از اسپانیایی ها کردند اما شکست خوردند.
با پایان یافتن جنگ های ۸۰ ساله در ۱۵ سال پس از تصرف سنت مارتن توسط اسپانیایی ها، آن ها دیگر نیازی به داشتن پایگاه در دریای کارائیب احساس نکردند و عدم تمایلشان به دفاع از آن سبب شد تا اسپانیایی ها در سال ۱۶۴۸ این جزیره را ترک نمایند.
wiki: سینت مارتن