شاه بسه

لغت نامه دهخدا

شاه بسه. [ ب ُ س َ / س ِ ] ( اِ مرکب ) دوایی است که به عربی آن را اکلیل الملک خوانند. ( برهان ) ( شمس اللغات ) ( از رشیدی ) ( از جهانگیری ) ( از آنندراج ). بمعنی اسپرک و اکلیل الملک.( منتهی الارب ). رجوع به شاه افسر و اکلیل الملک شود.

فرهنگ فارسی

دوایی است که بعربی آنرا اکلیل الملک خوانند بمعنی اسپرک و اکلیل الملک .

فرهنگ عمید

= اکلیل الملک

پیشنهاد کاربران

بپرس