شب تازی

لغت نامه دهخدا

شب تازی. [ ش َ ] ( حامص مرکب ) شب تاز. شبیخون و تاخت ناگهانی شباهنگام بر دشمن. ( ناظم الاطباء ).

عمل شب تاز شبیخون و تاخت ناگهانی شباهنگام بر دشمن .

لیل

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید