شبگاه

لغت نامه دهخدا

شبگاه. [ ش َ ] ( اِ مرکب ) شبانگاه. شوگاه. یعنی آنجا که شب کنند. || وقت درآمدن شب. || جای باش گوسفندان ومنزل و محل آسایش چارپایان. ( ناظم الاطباء ). شوغا.

فرهنگ فارسی

۱ - شبانگاه هنگام شب . ۲ - جایی که گوسفندان شب را در آن گذرانند شوگاه .

فرهنگ عمید

جایی که گوسفندان هنگام شب در آن به سر می برند.
شبانگاه، هنگام شب.

دانشنامه عمومی

شبگاه ( به ترکی آذربایجانی: Şəvqo ) نام روستا و دهستانی است در شهرستان آستارا. جمعیت شبگاه ۴۶۵ نفر است.
دهستان شبگاه سه روستا دارد به نام های شبگاه، ایوه رود و دهگاه.
شب در زبان تالشی شَو تلفظ می شود و گاه به معنای محل به صورت گو. از این رو نام شبگاه در گویش محلی به صورت شوگو در می آید اما در معنی همان محل شبانه است. [ ۱] شوگو را در رسم الخط ترکی آذربایجان به صورت Şəvqo می نویسند.
عکس شبگاهعکس شبگاه
wiki: شبگاه
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس