شر خیوه

لغت نامه دهخدا

شرخیوه. [ ش ِ خی وِ ] ( اِ ) شخول. شخیل. صفیر و خروج و دخول نفس از میان دولب به نحوی که آواز و صفیر برآید. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

شخول شخیل

پیشنهاد کاربران

بپرس